Floris gesproken.

WOW, alweer (bijna) een maand geleden dat ik hier iets heb geschreven.
eigenlijk gewoon omdat ik niks te vertellen had.. of ik had geen zin om te typen, om dingen uit te leggen!
ik heb vaak genoeg dit scherm geopend. ik staarde dan zeker een half uur naar het scherm, maar ik klikte het, hoe dan ook, altijd weer weg.

gisteravond lag ik in mijn bed, had ontzettende buikpijn.. en was ontzettend misselijk! (heb ik laatste tijd erg vaak).
ik kon niet slapen en had maar even mijn iPod aangezet.. lag lekker relaxed in mijn bedje.. rustig muziekje op.
son by four - a puro dolor kwam voorbij. dat nummer doet me altijd aan floris denken.. het was ons liedje.
normaal zou ik hem over zetten maar ik liet hem opstaan. ik dacht aan hem en ik weet niet waar ik het lef vandaan haalde.. maar ik belde hem (anoniem). ik wilde zijn stem even horen.
aan de andere kant van de lijn hoorde je alleen maar 'hallo? .. hallo?'. toen heb ik opgehangen.
daarna heb ik hem een smsje gestuurd.

ik wilde je stem even horen maar durfde niet terug te praten..
ik mis je floor.
waarom kunnen we niet gewoon met elkaar omgaan?

voor ik het wist had ik het verzonden. en ik dacht bij mezelf omfg, wat heb ik gedaan!
hij belde terug.. ik schrok me rot! maar ik heb toch opgenomen.

ik weet niet meer precies hoe het ging, maar het gesprek ging ongeveer zo:

heey - ooh ben jij het! - ehh ja. (ik dacht, fuck! hij gaat ophangen.. maar dat deed hij gelukkig niet). hoe is het met je? - ja lekker met jou? - ja ook wel oke. - hoeist met lizzy? - met wie? - ja kweet niet precies hoe ze heet. melissa ofzo toch? - ja dat is goeie vriendin van me. - je had toch iets met haar? - oh ja, dat is al uit. - waarom? - ja is gewoon beter zo - nja mooi dat het zo is nu dn toch - maar je wilde dus even mijn stem horen? - ja, klopt. - waarom zei je net niks dan? - ja kweet niet.. - je durfde niks te zeggen? - nja, zou niet echt weten wat ik tegen je moest zeggen.. - je kon beginnen met hallo, alles goed? - ja oke, heb je gelijk in.. maar ik was bang dat je boos zou worden - waarom zou ik? je kan mij altijd bellen schat, dat weetje. - nja wist ik niet.. dacht dat je niet echt op mij zat te wachten. - ik vond ook dat je dom deed op msn enzo - nja, ik zat er gewoon heel erg mee hoe het is gelopen enzo. dat pikte ik gewoon niet. mja kheb je ook verder met rust gelaten daarna toch.

hoe het toen was gelopen weet ik niet meer precies.
ik zei dat ik binnekort in den haag was, en of ik hem dan zou kunnen zien?
hij zei dat ik hem altijd kan bellen en langs kan komen.. en ook nog dat als ik het zou willen hij ook wel keer hierheen wou komen.
het enigste wat ik zei was ja is goed.
ik ga er niet meer op rekenen.
ondanks dat ik stiekem hoop dat ik hem snel ga zien is en blijft het vertrouwen weg.. en er moet heel veel gebeuren wil ik dat vertrouwen terug krijgen!

vond ik het fijn hem even gesproken te hebben.
weer een normaal gesprek gevoerd te hebben met hem..

zonder gezeik.