ave,
de avond heeft weer de rust terug gebracht,
ik zit weer te genieten van mijn kopje thee,
in mijn kleine museumpje voor theepotten...
misschien is de naam museum wel niet op de plaats,
ik zou het beter een imaginarium kunnen noemen,
een museum is immers zo voormeel,
daar hebben mensen gelijk een beeld bij, en daardoor verwachtingen ...
maar wat hoort een museum eigenlijk te zijn?
een permanente instelling ten dienste van de samenleving en haar ontwikkeling,
toegankelijk voor publiek,
niet gericht op het maken van winst,
die de materiële getuigenissen van de mens en zijn omgeving verwerft,
behoudt,
wetenschappelijk onderzoekt,
en uiteraard presenteert en hierover informeert voor doeleinden van studie, educatie en genoegen...
eigenlijk voldoe ik er aan,het zijn mijn streefpunten...
alleen waar een museum vaak blijft bij met''feiten''om het goede publiek iets leren,
probeer ik juist de verbeelding te prikkelen,
met het rare...
eigenlijk ben ik niets veranderd sinds ik een klein jongetje was,
ik zocht toen contant op straat en de bos naar mooie steentjes,
rare planten en andere objecten die mijn verbeelding aansprak...
nu doe ik het nog steeds het zelfde alleen nu met antiek,curiosa en vooral veel theepotten...
dus hier komen de nieuwe stukken van afgelopen zaterdag...
en de verbeelding gaat gelijk op de vrijloop met deze mooie 19de eeuws mandje,
met een klein theepotje en een kopje voor een persoon...
wie zal hem allemaal wel niet in de handen hebben gehad,
wat voor reizen zal deze theesetje wel niet hebben gemaakt...
een leuk detail is dat op het slotje een chinees teken opgeschilderd staat,
helaas kan ik geen chinees...
een zeer mooi reismandje uit 1880 ong. met een prachtig theekopje die ik van oma Lilian heb gekregen...
Faithfully yours
R.Albert