Ken je dat ? Je loopt lekker mee te galmen met een leuk oud liedje,en opeens ontdek je dat je de grootste onzin zingt ... Hele vreemde Engelse zinnetjes...
Of erger nog...woorden die niet eens bestaan..
Blijkbaar heb je je dat als kind zo aangeleerd,een soort fantasie Engels .
Maar nu versta je wat er echt gezongen wordt..
Dus je weet dat wat je eerst altijd meebrulde ,helemaal niet klopt..Volslagen onzin is...
En toch heb je de neiging om de ''oude'' versie te blijven zingen .
Omdat je het zo gewend bent...Soms is het trouwens ook heel grappig .
Overigens is het niet zo dat het alleen gebeurde toen ik een kind was,dat ik de dingen niet goed verstond.. Ook nu gebeurd het me nog regelmatig,terwijl mijn Engels toch heel behoorlijk is .
Zelfs Nederlandse teksten zijn soms niet te verstaan (en nee,ik mankeer niks aan m'n oren...bedankt voor de belangstelling)..Dan kan ik weken piekeren over wat hij/zij nou zingt..en ik mompel maar wat mee...(murmelmurmelmurmel,lalalala) En op een geven moment MOET ik het weten..
En dus lang leve internet ! Als ik ECHT weten wil wat er nou precies gezongen word,zoek ik dat gewoon even op..
Zodat ik ,als het goed is,de teksten van de popi liedjes van dit moment,over 10 jaar nog foutloos mee kan jammeren...
Ik heb nu al medelijden met de buren die ik dan zal hebben...