Gebeten. Gepest. Terugpakken?
Eigenlijk wil ik niet. Gewoon om toen. Om die tijd. Maar ik kan het niet?
Ik wil eigenlijk helemaal niet meer aan die tijd denken. Afgesloten, uit, klaar ermee. Ik heb het eigenlijk al zo goed als verwijdert uit mijn gedachten. Waarschijnlijk wilde ik niet meer aan die tijd herinnert worden, vandaar dat ik zo weinig weet van mijn basisschool periode. Ik heb het verdrongen....
Zij was mijn 'beste' vriendin. Zover je het beste vriendin kan noemen. Ze was er voor me.... als ze niemand anders had. Je kent het wel. Zo'n lijst uit de geschiedenis. Bovenaan de geestelijken, een stapje lager de adel. Daaronder kwam de burgerij. Daarna pas de boeren. En dáár onder, de groep die niet opgemerkt wordt, de groep die men het liefst weg wil hebben; de vreemdelingen en de slaven.
Dat plekje had ik dus.
Ik werd pas gekozen als er écht geen andere optie was. Hoe kon ik zo blind zijn? Hoe kon ik er elke keer weer intrappen? Gewoon om het feit dat ik brains had en de rest niet, wat een klote streek. Ik kan me er nog steeds boos om worden. Hoe konden ze?
Ik wachtte altijd. Totdat er niemand meer over was, en dan ging ik 'spelen' met het meisje wat nog over was. Ik wilde erbij horen. Ik wilde populair zijn. Ik wilde ook écht met zoentikkertje meedoen, en niet meedoen, maar ondertussen stilstaan omdat je toch niet getikt wordt!
Zij. Zij was de enige die het af en toe nog met me kon vinden. Je merkte dat ze me wel aardig vond, maar dat ze 'stoer' moest blijven doen tegenover haar vriendinnen. Ze wilde er bij horen, en daarbij hoort dus mij pesten. Mij negeren. Mij kleineren....
Soms ging ze wel eens mee, we hadden het dan ook echt gezellig. Wanneer er niemand bij was, was het oke. Maar ik heb ook vaak genoeg meegemaakt dat de bel ging, zij met mij mee naar huis liep en er ondertussen werd geroepen "Maar R., je zou toch met mij meegaan? " Ze maakte dan ook rechtsommekeer en ging met haar mee. En ik? Stond daar speechless.
Het is zelfs een keer zo erg geweest, dat ze de opdracht kreeg van een vriendin van haar om mij te bijten. Die vriendin beet mij heel vaak, dan zat ik helemaal onder de 'gaten' van haar tanden. Vreselijk. Hoe kon ik dat toestaan? Zij. Toen zij het deed was ik sprakeloos. Hoe kon ze. Ze had het verpest bij mij.
En nu. Nu ga ik gewoon met haar uit vanavond? Ik ben met haar naar de bios geweest en nu ga ik met haar uit. Het was gezellig de vorige keer. Maar waarom zegt iets in me dat het fout is? Dat ik gewoon wéér over me heen laat lopen? Iets in me zegt dat ik het niet moet doen. Dat ik net zo lullig tegen haar moet doen als zij vroeger tegen mij was. Maar waarom zou ik me verlagen tot haar niveau?
You know, I don't care. For this time I'm not myself..I don't wanna go out with you, I go with my other friend, she's more fun!
Ik wil eigenlijk helemaal niet meer aan die tijd denken. Afgesloten, uit, klaar ermee. Ik heb het eigenlijk al zo goed als verwijdert uit mijn gedachten. Waarschijnlijk wilde ik niet meer aan die tijd herinnert worden, vandaar dat ik zo weinig weet van mijn basisschool periode. Ik heb het verdrongen....
Zij was mijn 'beste' vriendin. Zover je het beste vriendin kan noemen. Ze was er voor me.... als ze niemand anders had. Je kent het wel. Zo'n lijst uit de geschiedenis. Bovenaan de geestelijken, een stapje lager de adel. Daaronder kwam de burgerij. Daarna pas de boeren. En dáár onder, de groep die niet opgemerkt wordt, de groep die men het liefst weg wil hebben; de vreemdelingen en de slaven.
Dat plekje had ik dus.
Ik werd pas gekozen als er écht geen andere optie was. Hoe kon ik zo blind zijn? Hoe kon ik er elke keer weer intrappen? Gewoon om het feit dat ik brains had en de rest niet, wat een klote streek. Ik kan me er nog steeds boos om worden. Hoe konden ze?
Ik wachtte altijd. Totdat er niemand meer over was, en dan ging ik 'spelen' met het meisje wat nog over was. Ik wilde erbij horen. Ik wilde populair zijn. Ik wilde ook écht met zoentikkertje meedoen,
Zij. Zij was de enige die het af en toe nog met me kon vinden. Je merkte dat ze me wel aardig vond, maar dat ze 'stoer' moest blijven doen tegenover haar vriendinnen. Ze wilde er bij horen, en daarbij hoort dus mij pesten. Mij negeren. Mij kleineren....
Soms ging ze wel eens mee, we hadden het dan ook echt gezellig. Wanneer er niemand bij was, was het oke. Maar ik heb ook vaak genoeg meegemaakt dat de bel ging, zij met mij mee naar huis liep en er ondertussen werd geroepen "Maar R., je zou toch met mij meegaan? " Ze maakte dan ook rechtsommekeer en ging met haar mee. En ik? Stond daar speechless.
Het is zelfs een keer zo erg geweest, dat ze de opdracht kreeg van een vriendin van haar om mij te bijten. Die vriendin beet mij heel vaak, dan zat ik helemaal onder de 'gaten' van haar tanden. Vreselijk. Hoe kon ik dat toestaan? Zij. Toen zij het deed was ik sprakeloos. Hoe kon ze. Ze had het verpest bij mij.
En nu. Nu ga ik gewoon met haar uit vanavond? Ik ben met haar naar de bios geweest en nu ga ik met haar uit. Het was gezellig de vorige keer. Maar waarom zegt iets in me dat het fout is? Dat ik gewoon wéér over me heen laat lopen? Iets in me zegt dat ik het niet moet doen. Dat ik net zo lullig tegen haar moet doen als zij vroeger tegen mij was. Maar waarom zou ik me verlagen tot haar niveau?
You know, I don't care. For this time I'm not myself..
Guess what. I'm having more fun!
25 okt 2008 - bewerkt op 25 okt 2008
- meld ongepast verhaal
-
Joint
zaterdag 25 oktober 2008 19:24
Wat een bitches. Zulke mensen zouden als crash-test-dummies gebruikt moeten worden...
Heb je dan helemaal geen vriendinnen, of is het alleen dit groepje dat zo klote doet? Ik heb wel medelijden met je... Als ik je persoonlijke gekend had, had ik er zeker wat aan gedaan!
Succes meid, hou je groot
Ze verdienen het niet je klein te zien.
xx,
Joint. -
LIEF!
zaterdag 25 oktober 2008 19:35
Oh maar ik zit al lang niet meer op de basisschool ! De eerste klas was voor mij dan ook een wereld die voor me open ging! Was opeens met mensen die níet jaloers op me waren omdat ik slim ben!
Nee deze tijd heb ik allang achter me gelaten! Heb een groep super leuke dikke vriendinnen! Over vriendschappen niet te klagen hoor!
Die meiden van toen, daar kan ik alleen nog maar om lachen! Zielig...
Dankje voor je reactie!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 nov 2010 Help! ( 3 )
- O 04 okt 2010 Gewoon even alles op papier
- O 09 sep 2010 De vreemdganger ( 3 )
- O 07 jun 2010 Het blijft een lul... ( 3 )
- O 07 mrt 2010 Het is ... ( 2 )
- O 25 jan 2010 1. Papa hartaanval ( 2 )
- O 24 jan 2010 Terugvanweggeweest ( 4 )
- O 29 nov 2009 MannenvanMars ( 2 )
- O 02 nov 2009 Help?! Spoken!
- O 29 okt 2009 Mam, wat is er eigenlijk aan de hand? ( 1 )
- O 25 okt 2009 Politie,bonje,rondjegefietst! ( 1 )
- O 28 jul 2009 Do not force me
- O 19 jul 2009 Onbetrouwbaar ( 3 )
- O 21 jun 2009 Ik wil.. ( 3 )
- O 03 jun 2009 Gezakt! ( 6 )