Mam, wat is er eigenlijk aan de hand?

Zoekend liepen we door de gangen. Shit, waar is dat rotding toch. Het was ondertussen al half 5, we konden allang thuis zijn! Arme meid, snikkend liep ze door de gangen. Haar kostbare armband verloren, de armband die ze van haar vader had gekregen. We hebben echt overal gekeken, overal gezocht, aan iedereen gevraagd; foetsie!
Om een uur of 5 zaten we op de fiets richting de Aldi; even wat boodschapjes halen. We zouden gezellig samen gaan koken, dus eerst nog even wat benodigdheden halen. Alhoewel ze erg baalde van haar verloren armband probeerde ze toch gezellig te doen, we zouden er immers een gezellige avond van maken. We waren bijna bij haar huis toen ze er weer over begon ‘Ik raak ook echt altijd alles kwijt!’ ‘Agh, zit er niet zo over in, er zijn ergere dingen in het leven hoor, je vader leeft tenminste nog, die armband wordt binnenkort vast wel weer gevonden, hij kan niet zomaar van de aardbodem verdwijnen, je naam staat er immers nog op!’
Eenmaal in haar kamer gekomen zie ik dat ik een smsje heb gekregen van mijn moeder; Wil je me als je tijd hebt even bellen? Ohjee, foute boel! Ze smst alleen zoiets als er wat ergs aan de hand is. Is het niet erg belt ze meteen of ze stuurt het in een sms. Als ze zoiets stuurt, wacht ze totdat ik tijd heb om goed te bellen. Er zal toch niks ergs aan de hand zijn? We hebben al ongeluk genoeg gehad vandaag! Ik ga in de gang staan zodat ik even rustig kan bellen. Mijn moeder neemt nogal vrolijk, té vrolijk op. Ze doet alsof er niks aan de hand is. Dan vraag ik ; ‘Mam, wat is er eigenlijk aan de hand?’ Waarop ik het volgende antwoord krijg: ‘Je vader heeft zojuist een hartaanval gehad!’
29 okt 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van LIEF!
LIEF!, vrouw, 17 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende