gebroken
tranen
die waken
over mijn wangen
en over mijn verlangen
snakkend naar zachte regen
het verdriet
dat giet
in mijn verzonken hart
het is net een gebroken krat
snakkend naar de lachende zon
de pijn
zo fijn
vermorzeld in mijn ziel
het oneidnige gegil
snakkend naar de glinsterende oceaan
hier ligt mijn hart
op het strand
apart
en het verlaten eiland
Gibsy2, man, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende