Nooit gedacht dat onze liefde stuk zou gaan,
Maar toch wilde ik mijn eigen weg inslaan.
Echter op 1 ding had ik me niet bedacht,
Mijn hart houd meer van jou dan verwacht.
Met mijn ogen open of dicht iedere keer zie ik jou gezicht,
Hoor nog steeds jou stem en je lieve lach.
ik voel de pijn nog elke dag, Hoe kon ik zo stom zijn?
Ik zit hier nu met mijn verdriet,
En dat omdat ik dacht dat ik niet meer van je hield.
Dacht ik soms dat ik alles zomaar kon vergten?
Ik had het beter kunnen weten.
Daarvoor voel ik veel te veel verdriet in mijn hart en die vreselijke pijn,
Omdat ik zo graag met jou zou willen zijn.
Dat ik nog steeds van jou hou is mij nu wel duidelijk.
Maar voor jou waarschijnlijk onbegrijpelijk.
Ik besef heel goed dat ik je veel verdriet heb aangedaan,
En daarvoor zal ik mischien wel nooit meer naast jou zijde staan.
Mischien ben ik je nu wel voor altijd kwijt,
Maar geloof me als ik zeg dat het me heel erg spijt.
Alleen met spijt kun je heeldaas de liefde niet terug winnen,
Vandaar voel ik ook die extra pijn van binnen.
Je kreeg van mij niet de liefde zoals het hoort.
Maar ik weet nu zeker dat mijn hart alleen aan jou toebehoort.
Mij liefde voor jou is nog steeds niet voorbij.
Al is er mischien geen hoop meer voor mij.
Graag zou ik mijn hart weer aan jou willen geven,
En je laten zien hoeveel ik van jou hou of is het nu te laat?
Mijn gevoel van berouw jou verlaten is de grootste fout.
Ik ril ik voel me beven, alle nachten zijn zo koel en kil.
Nee dat is niet wat ik in mijn vedere toekomst wil.
Dat ik me groot hou is alleen maar schijn,
Want een leven zonder jou, zou voor mij het einde van me leven zijn!
nAomy,