lieve jij.
sinds 5 maanden zijn wij bij elkaar, het gaat het eigenlijk super.
helaas zit de afstand nogsteeds niet mee, ook jou werktijden niet.
we moeten er het beste van maken.
wanneer ik bij je ben voelt alles goed, vertrouwd en erg gezellig
laatst een strubbeling maar dat hoort erbij, relaties is geven en nemen
elkaar vertrouwen...
ook dit laatste doe ik zeker,
alleen maakt dit het net als de afstand soms zo moeilijk
jou een tijd niet zien, wegens werk, jij werkt ik ben vrij en andersom
op wapp soms veel, soms weinig, soms geen contact.
zoals vandaag.
dan vraag ik me af.. wat doe je, je werk is al klaar
met wie ben je...
je komt wel online met regelmaat maar zegt niets terug..
dit is wat mij onzeker maakt...
ookal hebben we dit een aantal dagen geleden nog besproken
je bent eerlijk en verteld hoe de relatie met vrienden inelkaar steekt,
je verteld wanneer je oppad gaat of als je een avondje met vrienden hebt
eigenlijk ben je goudeerlijk...
maar wat maakt dat in mij
dan zo vreselijk onzeker, bang en verdrietig
nu al... terwijl je gisteren nog hier was, zelfs telaat wegging
& ik je nu door werk ect ruim 3 weken niet zie...
sta met jou op in gedachte
en ik ga met jou in mijn gedachte naar bed
slaap alleen goed wanneer jij er bent..anders niet of veel ste weinig
ik mis je *nu al*