gedicht...
ik heb weer eens een gedicht geschreven..... deze pende ik zomaar even op papier.. ik merkte het later pas toen ik eens weer door dat schrift bladerde:
Wind.
De dood is als de wind.
Het neemt hier een blad en daar een blad.
Allen die eerst aan de boom des levens hingen
Liggen nu verdord op de grond.
De vogel slaat vermoeid met zijn vleugels,
Vechtend tegen de harde wind
Het haalt nog 1 zucht voordat hij ten ondergaat
en zich stort in de verdorde bladeren.
Warm vuur ontwaakt in de aarde
Het trilt door alles en iedereen heen
Het woud lokt je via de wind in de val
Dan valt het aan met hout en steen.
Bomen komen uit de lucht vallen
En belanden in het water
Dat rood is van alle levens die het mist.
Doordat de wind ze heeft meegenomen.
Dream-elf, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende