Gedicht : Leugens

Verstrikt geraakt in leugens.
Niet meer wetend wat de waarheid is.
Je weet niet meer wat je wilt.
Je kan nu niks meer zeggen.
Bang dat je betrapt word.
Bang dat de waarheid boven tafel komt.
Dat je alweer met je neus op de feiten gedrukt zal worden.
Ze zullen weer gesprekken met je gaan voeren.
Tegen beter weten in.
Want het heeft geen zin.
Elke keer doe je het weer.
Het lijkt je niet te interseren.
Want je blijft liegen.
Je weet zelf de waarheid niet eens meer.
Je liegt, je bedriegt.
Ze blijven je helpen.
Elke keer die nieuwe kans.
Je verdient hem niet eens meer.
Jij liegt je hele leven lang al,
Ik snap het niet?
Je kwetst de mensen liever met je leugens.
Dan dat je de waarheid spreekt.

Wees een eerlijk.
Jij liegt, maar waarom?
Omdat je zelf bang bent voor de waarheid!