Gedichtje #1
Liefde heeft z’n leugens.
Zijn het je valse woorden,
Die me doen geloven in jou.
Is het je lach die om aandacht vraagt,
Waarvan ik denk ‘wat moet ik nou?’
Zijn het de zinnen die je schrijft,
Die jouw leugens laten verdwijnen.
Is het de tijd die je belooft te geven,
Of doe je dat in termijnen?
Is het je wantrouwen wat me doet geloven,
Wanneer ik denk dat je er voor me zal zijn.
Zijn het je ogen die gevoelloos naar me kijken,
Wanneer ik dood ga van de pijn.
Is het je lach die me laat denken,
Wat er is gebeurd in het verleden.
Zijn het je ogen die me onbewust tegenhouden,
In mijn reis naar het heden.
Zijn het de vergeten rozen,
Wanneer ik op Valentijnsdag alleen was.
Nee, sinds die keer dat je zei dat je van me hield,
Ontdekte ik het pas…
Ik zag in dat mijn tranen overbodig waren,
Maar als ik je zie komen ze weer.
Ik laat je los, zeg ik nu,
Maar dat is al de zoveelste keer.
Chick., vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende