Gedichtje, Verdriet.

Laat me huilen op je schouder,
even verwerken al die pijn.
Soms word het me teveel,
kan niet eeuwig sterk zijn.

Laat me even leunen,
sla je armen om me heen.
Ik heb je nu nodig,
kan het even niet alleen.

Druk me stevig tegen je aan.
Troost me, steun me.
In jou armen,
zal het beter met me gaan.

Ik heb hem niet zelf geschreven! Ik vond hem in één van deze dagboeken op MD en ik vond hem heel erg mooi, Hij is namelijk ook heel toepasselijk bij mij.

04 nov 2009 - bewerkt op 04 nov 2009 - meld ongepast verhaal

xpopje, vrouw, 32 jaar

kruidje woensdag 04 november 2009 19:56
PrinCceSs woensdag 04 november 2009 20:14
komt me bekend voor haha.
die komt van mijn md af.
xpopje woensdag 04 november 2009 22:40
Hihi ja dat had ik nog in een reactie gezet dat ik hem ook op mijn MD ging zetten

O 04 nov 2009 Gedichtje, Verdriet. ( 3 )
O 04 nov 2009 10 Maanden! ( 3 )
O 03 nov 2009 wimpers WEG!! ( 2 )
O 02 nov 2009 Omnia i900
O 02 nov 2009 2november... ( 1 )
O 01 nov 2009 Zo GEEN zin..
O 01 nov 2009 This is it
O 30 okt 2009 Amsterdam en nieuwe schoentjes
O 28 okt 2009 In de boess..
O 27 okt 2009 Amsterdam
O 26 okt 2009 Lezen...
O 26 okt 2009 Te laat ( 1 )
O 26 okt 2009 Hij is de verkering volgens mij ZAT?
O 26 okt 2009 Goed bezig.
O 26 okt 2009 Ik ga vandaag.... ( 1 )

vorige volgende