geesten, bos, bang..?


Vorig jaar, toen was ik helemaal van het geesten oproepen enz. ik ging er boeken over kopen, en vond het helemaal interresant.. ik had toen zelfs een keer in de nacht in het donker mijn raam helemaal open gezet kaarsje aangedaan en gewacht.. ja gewacht op een geest, haha.

of toen ik nog een boek over bosmoorden wou schrijven ben ik een keer snachts naar het bos gelopen en midden in het bos tegen een boom gezeten met mijn zaklamp opschrijven hoe ik me voelde en hoe de personage zich zou voelen..

hmm, ik ben eigenlijk nooit echt bang.. ik kan wel schrikken of iets eng vinden. maar echt bang ben ik nooit.

alhoewel, ik weet niet of ik niet bang zou zijn als ik midden op het kerkhof met vrienden geesten zou oproepen.. misschein dat ik zelfs dan, nog niet bang word..

ben ik gek? een normaal mens hoort toch niet op haar vijftiende snachts een bos in te lopen, om verhalen te schrijven..

maarja. van dat geesten gedoe ben ik nu helemaal klaar mee. maar alsnog, als we een avondje met vrienden weg zijn, en we lopen langs een bos en iemand vraagt: wie druft er nu het bos in de rennen. dan ren ik er al in voordat die geen zijn zin kon afmaken..

03 feb 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van always
always, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende