Geheim verteld.
Ik heb het verteld aan mijn therapeute.
Of nouja, terwijl ik erbij zat las ze mijn mailtje.
Het was lastig maar wel prettig.
Ze was heel begripvol en snapte het helemaal hoe ik dacht en waarom ik bang was.
We hebben alles besproken en voor de eerste keer heb ik de waarheid kunnen spreken, en vooral hierover.
Nu weet ik dat ik iemand heb die ik kan vertrouwen.
Het doel waar we nu toe gaan werken is het vertellen aan mijn ouders.
Mijn vader weet dat ik iets heb besproken dat ik nog nooit iemand heb verteld en heb hem gezegd dat ik er naartoe werk om het hem te zeggen.
Maar natuurlijk heb ik het gevoel dat ik de band breek, ik de breek de sterke band tussen mij en mijn vader die er altijd is geweest.
En hij heeft mij ook net gezegd dat hij hier een beetje over in zit.
Maar hij weet niet wat het is, en hoe het voelt om zo bang te zijn.
En ik hoop dat hij dat zal respecteren als hij het weet.
Ook ben ik bang voor zijn reactie.
Wordt hij boos op mijn oom omdat hij mij dit heeft aangedaan? Zal hij zich schuldig voelen? Zal hij huilen wat hij nooit doet? Zal hij me anders zien en me anders behandelen? Zal hij afstand van me nemen?
En dat is de grootste angst waarvan ik dacht het nooit mee te maken.
Het gevoel van dat ik het gewoon beter geheim had kunnen houden slaat erg toe.
En dat is naar, aangezien ik zo'n goed gesprek heb gehad met mijn therapeute.
Het enige waar ik gewoon op hoop, is dat het in feite niks zal veranderen wet betreft de relatie met het gezin waarin ik leef.
Aangezien hun mijn alles zijn, vooral mijn vader.
Of nouja, terwijl ik erbij zat las ze mijn mailtje.
Het was lastig maar wel prettig.
Ze was heel begripvol en snapte het helemaal hoe ik dacht en waarom ik bang was.
We hebben alles besproken en voor de eerste keer heb ik de waarheid kunnen spreken, en vooral hierover.
Nu weet ik dat ik iemand heb die ik kan vertrouwen.
Het doel waar we nu toe gaan werken is het vertellen aan mijn ouders.
Mijn vader weet dat ik iets heb besproken dat ik nog nooit iemand heb verteld en heb hem gezegd dat ik er naartoe werk om het hem te zeggen.
Maar natuurlijk heb ik het gevoel dat ik de band breek, ik de breek de sterke band tussen mij en mijn vader die er altijd is geweest.
En hij heeft mij ook net gezegd dat hij hier een beetje over in zit.
Maar hij weet niet wat het is, en hoe het voelt om zo bang te zijn.
En ik hoop dat hij dat zal respecteren als hij het weet.
Ook ben ik bang voor zijn reactie.
Wordt hij boos op mijn oom omdat hij mij dit heeft aangedaan? Zal hij zich schuldig voelen? Zal hij huilen wat hij nooit doet? Zal hij me anders zien en me anders behandelen? Zal hij afstand van me nemen?
En dat is de grootste angst waarvan ik dacht het nooit mee te maken.
Het gevoel van dat ik het gewoon beter geheim had kunnen houden slaat erg toe.
En dat is naar, aangezien ik zo'n goed gesprek heb gehad met mijn therapeute.
Het enige waar ik gewoon op hoop, is dat het in feite niks zal veranderen wet betreft de relatie met het gezin waarin ik leef.
Aangezien hun mijn alles zijn, vooral mijn vader.
03 sep 2012
- meld ongepast verhaal
-
RockingAir
maandag 03 september 2012 22:59
Meid, je denkt teveel na.
Alle verhalen die ik heb gelezen eindigden met woede naar de dader toe.
Je bent niet schuldig, dat is die oom van je.
En je pa zal ook boos op hem zijn.
Succes met het vertellen, je kan het
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 aug 2012 Ik wil niet meer ( 3 )
- O 22 aug 2012 Nog 1 week geheim ( 1 )
- O 19 aug 2012 2e stap: vertellen. ( 2 )
- O 06 aug 2012 Definitie; aanranding. ( 2 )
- O 29 jul 2012 Wat moet ik nou.. Help.. ( 3 )
- O 14 jul 2012 Black-outs. ( 1 )
- O 11 jul 2012 Ik ben bang ( 2 )
- O 03 jul 2012 Waarom zou het nu wel lukken? ( 1 )
- O 23 jun 2012 Hoofdpijn ( 3 )
- O 21 jun 2012 Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! ( 3 )
- O 18 jun 2012 Zenuwachtig. ( 1 )
- O 10 jun 2012 Nogmaals. (3e keer.) ( 2 )
- O 08 jun 2012 Hard gewerkt, doodop.
- O 05 jun 2012 Onzeker. ( 1 )
- O 04 jun 2012 Écht lachen