Een fijn avondje AZ was het plan. Spakenburg kwam naar de kaasstad dus dat moest een eitje worden. Mooi niet dus. Ik heb zitten huilen, huilen van het lachen, huilen van triestheid, huilen van geluk en uiteindelijk gehuild met spakenburg. AZ speelde simpel gezegd; triest!! Na 5 minuten kwam Spakenburg op een geniale 0-1 voorsprong. Natuurlijk ontbrak er bij Spakenburg een hoop talent. Het zijn immers gewoon mannen met echte banen. Het is en blijft (voorlopig) een amateur club. En AZ was totaal niet in vorm.. De kok gelukkig wel
Een bospaddestoelensoep, een heerlijk stukkie vlees met rode kool en hete bliksem. En speciaal voor ons patatjes derbij. Niemand in de zaal had patat behalve wij
Toen het eindelijk rust was gingen we naar binnen voor een bakkie koffie en het toetje, apfelstrüdel. In de 2e helft deed AZ wat Spakenburg in de 1e helft deed. Na 5 minuten was het 1-1. De praatjes bij de AZ supporters kwamen terug.
En uiteindelijk ging de 2-1 erin. AZ was gered. Iedereen was blij, maar de supporters van Spakenburg bleven vrolijk. In de laatste minuut werd het toch nog 2-2 en het uitvak ging uit zijn dak. Maar veel meer dan 90 minuten konden de spelers van Spakenburg niet aan. Ze hadden hun best gedaan, gestreden als gladiatoren maar nu waren ze toch op. In de eerste verlenging werd het 3-2 en in de 2e verlenging viel het doek toch definitief na de 4-2 en de 5-2. Achteraf toch een mosterscore, onterecht en zeker niet verdiend. Die Ari mag van mij zijn koffers pakken, wat een kneus zeg.. Samen met die lens.
Respect voor de supporters van SpakenburgEn natuurlijk ook voor de spelers die gestreden hebben tot ze helemaal kapot waren!
de supporters bleven zingen, springen en genieten.
en respect voor het zingen;
"laat je club maar in de steek" naar de AZ supporters die na de 5-2 vertrokken. En f*ck you naar de AZ-ers die vlak voor de 2-2 vertrokken