Zou willen vliegen in een dimensie van jou,
een wondermooie vlucht boven jou.
Even verlost van al die blokkades en pijn,
dan zou ik gaan vliegen hoog boven jou.
Zou gaan liggen op de witste wolk die ik zie,
om te kunnen kijken naar de wereld waar ik jou zie.
Als sneeuw smolt de weerstand dan weg,
zou dan boven het water scheren als een meeuw.
Veder dan de sterren zou mijn vlucht je dan voeren,
ver weg van deze wereld waar ik vecht tegen mijn tranen en pijn.
Dan zou je zien al het traanvocht van de pijn die ik voor je lijdt,
waarin ik dan al drijvend voorgoed bij jou kon zijn.