Gevoelig Gedicht
De traan
Mijn ogen zijn leeg,
Mijn gezicht is een masker.
De jarenlange strijd,
De jarenlange stilte.
De jarenlange zelfhaat,
Hebben mij leeggemaakt.
Er rolt een traan over mijn wang,
een traan van verdriet.
Omdat mijn leven niet is zoals ik zou willen,
Een traan van eenzaamheid.
Omdat ik me zelf opsluit,
Een traan van pijn,
Die ik van binnen voel.
Een traan van woede,
Die ik niet kan uiten.
Een traan van onmacht,
Omdat ik niet kan veranderen.
Een traan van teleurstelling,
Voor al die keren dat ik werdt gekwetst.
Een traan van angst,
Voor alles om mij heen.
Die ene traan bevat zovele emoties,
Die ik niet kan benoemen.
Die ik niet kan voelen,
Die ik niet kan uiten.
Omdat ik ze niet wil uiten.
Omdat ik ze van mezelf niet mag uiten,
Zelfs die ene traan is al teveel.
En juist door die ene traan veranderd alles,
1 voor 1 komen de woorden.
Die vertellen wie ik mis,
1 voor 1 komen de emoties.
Die vertellen wat ik voel,
1 voor 1 komen de tranen.
Die vertellen dat ik een mens ben,
En die haar masker breekt.
Tranen die me bevrijden.
Er rolt een traan over mijn wang,
Een traan voor al die emoties.
Die ik nu leer voelen,
Een traan van opluchting.
Dat ik er niet alleen voor sta,
Een traan van vreugde.
Over hoe mooi het leven kan zijn,
Een traan omdat ik werkelijk leef!
Mijn ogen zijn leeg,
Mijn gezicht is een masker.
De jarenlange strijd,
De jarenlange stilte.
De jarenlange zelfhaat,
Hebben mij leeggemaakt.
Er rolt een traan over mijn wang,
een traan van verdriet.
Omdat mijn leven niet is zoals ik zou willen,
Een traan van eenzaamheid.
Omdat ik me zelf opsluit,
Een traan van pijn,
Die ik van binnen voel.
Een traan van woede,
Die ik niet kan uiten.
Een traan van onmacht,
Omdat ik niet kan veranderen.
Een traan van teleurstelling,
Voor al die keren dat ik werdt gekwetst.
Een traan van angst,
Voor alles om mij heen.
Die ene traan bevat zovele emoties,
Die ik niet kan benoemen.
Die ik niet kan voelen,
Die ik niet kan uiten.
Omdat ik ze niet wil uiten.
Omdat ik ze van mezelf niet mag uiten,
Zelfs die ene traan is al teveel.
En juist door die ene traan veranderd alles,
1 voor 1 komen de woorden.
Die vertellen wie ik mis,
1 voor 1 komen de emoties.
Die vertellen wat ik voel,
1 voor 1 komen de tranen.
Die vertellen dat ik een mens ben,
En die haar masker breekt.
Tranen die me bevrijden.
Er rolt een traan over mijn wang,
Een traan voor al die emoties.
Die ik nu leer voelen,
Een traan van opluchting.
Dat ik er niet alleen voor sta,
Een traan van vreugde.
Over hoe mooi het leven kan zijn,
Een traan omdat ik werkelijk leef!
21 aug 2008
- meld ongepast verhaal
-
moi!
donderdag 21 augustus 2008 20:56
mooi!
-
Vicente
donderdag 21 augustus 2008 21:00
Erg mooi ja ..
-
susanne
donderdag 21 augustus 2008 21:10
heel mooi!
-
PrinCceSs
woensdag 27 augustus 2008 22:36
Lieverd erg mooi! alleen wou dat je ht echt deed en dacht die goede stukje tekst. Want je belt nog steeds depri op om te zegge dat je dood wil
dat doet me pijn want k hou vn je je bent mijn beste vriendin voor altijd!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 18 sep 2008 leven
- O 04 sep 2008 dood ( 6 )
- O 04 sep 2008 Jarig Yeah ! ( 14 )
- O 21 aug 2008 Gedicht voor myn faried ( 2 )
- O 21 aug 2008 liefdesgedicht
- O 21 aug 2008 Gevoelig Gedicht ( 4 )
- O 21 aug 2008 Voor Faried ( 2 )
- O 18 aug 2008 Fariied ( 1 )
- O 18 aug 2008 aangifte ( 2 )
- O 18 aug 2008 baby te huur ! ( 15 )
- O 15 aug 2008 Wild Child ( 4 )
- O 15 aug 2008 Gedichten schrijven ( 7 )
- O 09 aug 2008 voor prinCceSs ( 4 )
- O 07 aug 2008 Ik hou van je ( 4 )
- O 07 aug 2008 Ik hou van je ( 2 )