Gezellig thuiskomen.
Ik kom net het huis binnen en begroet het moeder figuur. Er wordt geantwoord met een korte 'hoi' en ik voel en zie de bui al hangen. Dondergrijze, bijna zwarte, statisch geladen donderwolken verzamellen zich boven haar hoofd. "Morgen avond ik ik even met jou praten!" zegt ze, boos de was wegzettend. 'Prima.' zeg ik. Morgen ben ik er toch niet. Ik vraag me toch wel weer af wat ze nu weer heeft bedacht. Ze kan zo lekker uit d'r slof schieten om niets. Ze wil nog wel eens ontploffen over het feit dat ik een fles cola of ijsthee mee naar boven neem. Ookal drinkt ze het zelf niet, is mijn broer door de weeks niet thuis, ze kan er enorm boos om worden. Als ik moet studeren zit ik daar wel even, dan heb ik geen zin om drinken te halen beneden, terwijl ik net in de stof zat.
Hoewel het natuurlijk uiterst triest is dat er nu gewoon gezocht word naar dingen om boos om te doen, vind ik het ook wel een beetje grappig. Heerlijk die mentaliteit om boos te zijn, alleen om het boos zijn. Lekker een avondje mokken, mensen op de TV uitschelden en alles grijs en grauw inzien. Tja, je moet toch wat als je de hele dag thuis zit.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende