vandaag heb ik een goede daad verricht
ik ging van mijn werk naar huis
fietsend over de drukke straten van alkmaar
na een lange dag werk en vrouwen kijken of is dat mijn werk ??
volgens mijn collega's is het vrouwen kijken werken en die vuilnis bakken legen dat wat je tussen door doet, heerlijke mannen maatschappij eigelijk
alleen maar testosteron en grote verhalen
anyway
ik ging terug na mijn werk waar ik genoten heb van de vrouwlijke aandacht die als reactie kwam van uit onze aandacht voor de vrouwen
hmmm heerljik als een vrouw zo naar je kijkt en zwaait
op je af komt rennen met de vuilnis bak doen als of ze te laat is
heerlijk
but any way na genietend
ik fiets dus over de straten
kijkend nog naar vrouwen
maar zie iemand in een electrische rolstoel
een vouw
beide benen geamputeerd net onder de knieen
ik wist eigelijk niet wat ik moest
weg kijken om te zien wat er nog meer rond liep, fietste, reed
of er langs kijken, haar aan kijken en door fietsen ?
geen van alle leek me gepast
ik weet van vrienden en kennissen dat ze geen medelijden willen in veel gevallen, het ook niet leuk vinden dat ze zielig bekeken worden
dus ik keek strak naar de vrouw in de rol stoel
en ik dacht echt dat ik iets in mijn oog hoek zag aan de over kant, keek even weg om zeker te zijn maar er was niks
toen hoorde ik een stem, keek en zag de vrouw in de rolstoel
ze wenkte me , ik stopte naast haar
ze vroeg om hulp
"heeft u misschien twee euro voor me ??"
"ik moet naar de apotheek en kom 2 euro te kort"
ik dacht
"ja weet je die nieuwe regelingen van het ziekenfonds enzo"
eigelijk had ik hier geen zin in
ik wist eigelijk ook geen houding te geven
maar strak keek ik haar begrijpend aan
"ja ik weet het, die onzin altijd met ziekenfonds en bezuinigingen"
in mijn achterhoofd het verhaal dat ik gister op de radio hoorde dat er flink bezuinigd zal worden op jongeren hulp
mijn hand gleed in mijn zak waar mijn geld zakje zich bevond
de vrouw ging gewoon verder met haar verhaal
"ja ik was er net en kwam 2 euro te kort en heb dus niet genoeg voor mijn medicatie"
ik had toen gelijk zo iets van
<ja sure medicatie> maar ook *je zal het maar hebben en niet kunnen betalen*
heel dubbel
maar zonder echt nadenken geef ik die vrouw de gewenste 2 euro
ze wilde denk ik verder praten
maar ik was afwezig in gedachte
ik denk dat ze het door had
en we namen afscheid met een eensgezinde "nog een prettige dag"
ik fietste verder
heb ik nou een goede daad verricht ?? vroeg ik me af
heb ik dit niet uit medeleiden gedaan ?
of vanuit een dan ben ik van dat gezeik af ?
of vanuit, duh t is maar geld, ranzig gebruiks middel
of sure koop je drugs nou maar en al anderen nou niet lastig
ik weet het niet meer
misschien was het wel mijn goede kant die gewoon die vrouw wilde helpen
maar echt, ik weet het niet
ik voel het als goede daad maar de gedachte erbij zijn vreselijk hard en lomp
what ever
ik heb iemand twee euro gegeven
en hoop dat ik iemand geholpen heb
ik wou dat ik echt een goede daad kon verrichten
maar nimmer lukt dat
omdat ik in iedere actie
mijn egoisme terug kan vinden
mijn afschuw
mijn walgingen
ik wou dat ik een goede daad kon verrichten
maar heb niemand echt om te zeggen
"ik hou van jou"
monster