gister had ik een goeie dag.
ben heerlijk met me maatje M ff wat weze drinken en met me bff ff aar de mac geweest.
het was fijn ff weg te zij en alle zorge te vergeten.
vanaaf ga ik voor het eerst zin een jaar weer uit en kan niet wachten heb er erg veel zin.
ik kan niet uitleggen hoe blij ik word met mensen die nu om heen heb.
ze zijn zo begrip vol en steunen me heel erg.
maar toch voel ik me soms bezwaard puur om het feit dat ik zelf zo blind ben geweest een jaar bij ronnie te blijven.
en ik heb tenslotte zelf de drugs genomen was er zelf bij.
ik kan me zelf wellis voor kop slaan en dan word ik soms op mezelf: van hoe kon je nou zo stom zijn, heb dan niks geleerd uit de dat ik bij me loverboy zat?
en dan kom ik gelijk op de gedachten dat ik da denk hoe kunne deze handje vol mensen mij zo steunen en zo behulpzaam zijn?
miss is het wel, omdat hun weten dat ik mezelf altijd weg cijfer voor anderen, wat dus totaal niet gunstig is voor mij.
ik vind het belangrijker dat mensen om mij heen gelukkig zijn, en als ze ergens mee zitten na mij kunne komen voor steun etc.
en dan krijg ik dus vaak te horen word is wat harder, egoistischer in zin van stel je zelf is voor op in plaats van eerst je fam en vrienden.
maar hoe doe je dat als je dat dus in mijn geval niet gewent bent.
als daar een cursus voor is laat het me weten, want ik zou het heel erg kunnen gebruiken
maaar al met al begin weer in me prettig in me vel te zitten.
ik lach weer om dingen zoals ik lang niet heb gedaan(als ik dan lachte voelde het alsof het een leugen was dat ik lachte).
ik krijg me emoties weer die door mijn overmatig drugs gebruik verdoofd waren.
en nu ik dat dus te krijg is dat gepaard met stemmings wisselingen, soms best irritant, maar dat is de eerste periode va afkicken heel normaal dus moet ik ff door bijten nu.
in ieder geval heb ik gister echt genoten van me dag en hoop dat vandaag weer een goeie dag voor mij word.
greetzzzz xx cold love