toekomst

weer een nieuwe dag,
en ik zit op de stoel achter me computer en zit zo is te denken aan de afgelopen tijd.
hoe heb ik het zo ver kunnen laten komen, dat ik nu moet afkicken van de drug?
hoe heb ik het zolang kunnen blijven zitten bij me ex die alles behalve goed voor mij was?
was ik blind van liefde of wou ik te graag geloven dat hij wel goed zou zijn.
en gek genoeg ondanks de pijn en verdriet heb ik ook mijn goede herrinneringen aan onze relatie.
en soms mis ik heb gewoon nog, maar ik weet dat dit nooit goed meer goed komt.
en ik heb tenslotte de knoop defenitief door gehakt ik zo niet verleven.
ik wil ook een gezin later, huisje boompje beesje.
bij hem blijven is dus geen optie, ik zou meer en meer aan drugs raken en dat is niet wat ik wil.
nu ik aan het afkicken ben voel, ik me meer me zelf worden(de oude ik voor al mijn elende begon), zo vrolijk, spontaan.
ik heb dus nu medicatie voor slapen en tegen de drang naar drugs(natrekxon) toen ik met deze begon had ik een hele pil en dat was te zwaar ik ben van 68kilo naar 55kilo gegaan door de drugs gebruik dus voor mijn lichaam is dat te zwaar een hele slikken. ik leek wel stonden nu heb ik een halve per dag en dat gaat goed.
het is niet dat ik nu helemaal niet meer aan drugs denk maar minder is het wel.
en ja soms zijn er gewoon dagen dan wil ik het liefst me dealer op bellen voor een trekkie, maar dan denk ik aan me toekomst.
wat ik het ergste vind aan het afkicken zijn de afkick verschijnselen, trillen(dit heb ik het ergst in me handen) en de stemmings wisselingen.
gelukkig hoor ik van ex gebruikers dat dat de paar weken zijn maar ja toch blijf het mega irritant.
ik heb een beste vriendin uit mijn vorige opvang zij weet wat ik nu door maak en het is daarom zo kut dat zij aan de gehele andere kant van nederland woont.
gelukkig is er facebook dan praat ik veel met haar maar het liefst heb ik haar nu om me heen, niet dat mijn zus en moeder me niet steunen maar zij weet door en door alles van mij en waar ik nu door heen, zij heeft het zelf ook mee gemaakt.
maar op geve doe ik niet hoor, ook al zegt centrum maliebaan en een famvriendin dat een terug niet erg is(je hebt een ziekte en daar kun je niks aan doen), maar toch doe ik me best die terug val niet te krijgen.
ik hoop dat ik zo snel mogelijk naar de kliniek kan, dan krijg ik rust blijf ik hier trek het allemaal heel erg en dat is niet goed voor mij.
ik trots op wat ik nu allemaal doe en dat ik nu de goede richting eindelijk op ga.
ik heb een jongen ontmoet vorig jaar via tagged en eerst alleen mail contact gehad 3weken geleden hebben we elkaar eindelijk in het echt ontmoet en het klikt heel erg, we doen alles heel rustig aan en hij heeft veel begrip voor de situatie.
met hem zou ik zeker mijn toekomst in willen gaan als ik dit heb afgerond.
maar tot die tijd gaan we elkaar eerst leren kennen en doe ik niks gehaast.
ik heb 2 klote exe gehad en dat gewoon niet in je koude kleren zitten.
niet dat hem wil laten boete voor hun foute ik weet dat hij me niet als hoer zou neer laten, en mij niet in elkaar zou slaan en mij aan de drugs brengen.
maar je vertrouwen is wel geschaad en dat moet terug komen.
en ik denk en mijn fam ook dat dit eindelijk de goeie jongen is voor mij.
ik vertel verder nog niks over hem,want ik wil eerst kijken hoe het tussen ons loopt en als het serieus word krijgen jullie meer te weten.
ik denk dat dit mijn bescherming voor mezelf is die in de afgelopen tijd heb opgebouwt.
ik ga nu alles rustig aan doen en aan mezelf werken dat vind ik wat belangrijker nu en alle hulp die krijg van me vrienden(die nog heb over gehouden), me fam en van hem waardeer met heel me hart.

xxx cold love