H26

Het vla gevecht
Noralynn kwam niet ver, want John had haar al gauw te pakken. ‘’Meekomen ukkepuck.’’ Zei John lachend.Noralynn begon tegen te stribbelen, en john zei:’’ Ooh gaan we het zo spelen.’’ Hij legde haar neer op het gras en gaf haar de kieteldood. ‘’ Nee, ho-ho-hou op.’’ Zei Noralynn gierend van de lach. Toen tilde John haar over zijn nek en zei:’’ Stil blijven hangen.’’ Noralynn begon tegen te stribbelen en zei:’’ Ik wil zelf lopen.’’ John zette haar neer, maar bleef der wel vasthouden. Noralynn vond het niet erg, en liep weer rustig mee terug. Dr.Van der Sloot zat ze al op te wachten , voor het ziekenhuis. Hij zag ze aankomen en keek behoorlijk boos.’’NORALYNN, je weet dat je niet naar buiten mocht zoals je niet had gegeten.’’ Zei hij. Nog voordat Noralynn iets kon zeggen ,zei John:’’ Ze kwam mij achterna, omdat ze zich zorgen maakte. Het was uiteindelijk ook mijn plan om een stukje te gaan wandelen.Daardoor praat ze wat gemakkelijker.’’ Dr.Van der Sloot keek Noralynn aan en ze knikte instemmend. Toen gaf hij een diepe zucht en zei:’’ Ga beide douche en omkleden, en daarna ga jullie wat eten.’’ John en Noralynn knikte allebei en toen riep Noralynn:’’ WIE ALS LAATSTE BOVEN IS, IS EEN SLOME SLAK.’’ Ondertussen was zij al bij de trap voordat ze klaar was met roepen. John schoot in de lach en zei:’’ Ooh hierkomen jij ukkepuck!’’ En rende haar achterna. Noralynn rende haar kamer in en verstopte zich in de kast. Ze had de deur op een kiertje gezet, om John binnen te zien komen. John kwam inderdaad de kamer binnen en zei:’’ Waar ben je ukkepuck, ik kom je halen.” Noralynn kwam de kast uitgerend en sprong op John’s rug. ‘’Paardjerijden!’’ gierde Noralynn van de lach. Toen kwam Dr.Cassing binnen lopen. Hij schoot in de lach, toen hij zag hoe raar ze deden. Toen sprong Noralynn van John’s rug af en John greep haar beet. Hij legde haar op bed en gaf haar de kieteldood. ‘’STOPPPPPPP Ne-ne-neeeee!’’ Schreeuwde Noralynn van het lachen. John stopte en zei:’’ Ga nou maar douche, dan wacht ik wel even tot je klaar bent.’’ Noralynn knikte en liep de douche in. Toen ze de deur dicht deed, deed ze hem gelijk op slot. Dr.Cassing hoorde dit en klopte aan en vroeg:’’ Waarom heb je de deur dicht gedaan Noralynn?’’ Noralynn reageerde niet, en begon zich verder uit te kleden. ‘’Noralynn gaat alles wel goed?’’ hoorde ze de stem van Dr.Van der Sloot vragen. ‘’Ja het gaat prima, mag ik nu alsjeblieft rustig douche?’’ vroeg Noralynn geiriteerd. De artsen lieten haar met rust en Noralynn zette de kraan aan. Ze voelde hoe het warme water over haar lichaam ging, en ze ontspande zich. Toen werd alles plotseling zwart voor haar ogen en ze probeerde zich ergens aan vast te grijpen. Maar ze was net te laat en viel om. John hoorde iets en ging kijken of alles wel goed ging. Hij klopte aan de deur en vroeg:’’ Noralynn gaat alles wel goed?’’ Hij kreeg geen gehoor, en haalde er Dr.Van der Sloot en Dr.Cassing erbij. ‘’Noralynn reageer is, gaat alles goed?’’ vroeg Dr.Cassing terwijl hij op de deur klopte. ‘’Ik ga dat slot open breken.’’ Zei Dr.Van der Sloot. Hij gaf er een paar trappen tegen aan en de deur begon het te begeven. Noralynn werd op dat moment wakker en deed de kraan uit. En deed alvast een handdoek om der middel. En toen begaf de deur het en kwamen de artsen binnen. Noralynn zat te trillen op haar benen. Dr.Cassing pakte een kamerjas en deed die bij haar aan. John kwam binnenlopen en tilde haar op. Noralynn begon zachtjes te huilen en klampte zich aan John beet. Die legde haar op bed onder de dekens. ‘’Je gaat nu wat eten Noralie, zo kan het niet verder.’’ Zei John streng en hij keek heel erg bezorgd. Noralynn knikte zwakjes, meer kracht had ze niet. Dr.Cassing liep weg om wat eten te halen, en kwam even later terug met wat warme soep en een bord vla. John hielp Noralynn met de soep te eten, maar de vla wou ze zelf proberen. Ze nam 1 hap en ging gelijk over der nek. Toch pakte ze de lepel weer op en gebruikte het als catapult. De vla vloog door de lucht, zo in het gezicht van John. Noralynn begon te lachen en deed het nog een keer. John pakte de lepel af en neem toen ook een schep en gooide terug. Na 10 minuten kwam Dr.Van der Sloot binnen en zag John en Noralynn onder de vla zitten. Hij schoot in de lach en zei:’’ Volgens mij hadden jullie net gedoucht, en dat ziet er nou niet meer uit.’’ Noralynn en John keken elkaar aan en schoten ook in de lach. John ging nog een keer douche en Noralynn moest wachten. Dr.Van der Sloot zei:’’ Jij gaat zo eerst kort douche en daarna even in bad liggen.’’ Noralynn keek hem verbaast aan, maar knikte wel instemmend. Daarna liep Dr.Van der Sloot weg en barste Noralynn in tranen uit.