gedicht voor teamleider
Dat waren uw woorden,
Die ons aan het denken zette.
U was streng,
Maar luisterde altijd met u hart.
U vocht helaas een ongelijke strijd,
Tegen de ziekte kanker.
2 jaar lang gestreden.
Maar helaas op moeten geven.
U had hier zo de balen van,
Omdat u nog verder wou.
U had moeite om mensen alleen te laten,
U had iedereen lief.
Op 17 mei overleden,
Een dag van groot verdriet.
Want een belangrijk deel van ons alle,
Is met een klap weggeslagen.
Op 24 gecremeerd,
Een dag vol emotie en verdriet.
Tranen die stromen,
Alleen om u.
U vroeg u af,
Waarom u dit verdiende.
Nou u verdiende het niet,
En zou uw leven terug willen geven.
Vanacht in slaap gevallen,
En daar stond u in mijn dromen.
Precies zoals u was,
Wat hebben we gelachen.
Afscheid nemen zal nooit officieel zijn,
Altijd kom je nog iemand tegen.
Niet hier op aarde,
Maar wel in het hiernamaal.
Maar voor nu zeg ik zacht,
Rust maar de pijn heeft u gehad.
Nu heeft de win uw bevrijdt,
Van alle pijn die uw ziekte gaf.
Maar in ons hart,
Voor altijd een groot gemis.
Omdat u nu niet meer,
Hier in ons midden zal zijn.
Maar altijd zal u waken,
Over ons allemaal.
En voor nu zeg ik alleen,
Bedankt voor alles wat u hebt gedaan
Lylyiasa, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende