Zo lang ze op zoek blijft,
naar een nieuw leven.
Moet ze haar dagen,
in tweeën delen.
Haar etmalen zijn dan gevuld,
met achtenveertig uur.
Zal het blijven proberen voor haar.
Al zegt mijn verstand nee.
Mijn gevoel zal blijven reageren,
op de signalen die ze blijft geven.
Blijft moeilijk om haar te zien lijden.
maar zal blijven vechten om haar die kans te geven,
al kost dit een stukje van mijn leven.
Maar als ik haar dan weer zie stralen.
Zijn het die kleine dingen die me hoop doen geven.
Als ik haar dan weer ontspanning zie,
geeft ze me de opluchting van mijn leven.