Haar vertrouwde vijand.
Het was niet haar gewichtloze lichaam dat ze
pijn voelde doen, maar haar geest. Haar
geest, die langzaam van een gevoel, een woord,
groter en groter was geworden. De stem,
de stem die ze had aanbeden, die ze had gezien
als geloof, als Godin, zag ze nu als haar vijand.
Haar vertrouwde vijand, die ze niet durfde, niet
kon loslaten. Het enige wat ze nu kon loslaten
was haar lichaam. En dat was wat ze deed.
Ze liet haar gewichtloze lichaam los van de aarde,
en voelde eindelijk de rust waarnaar ze zo verlangt
had. Eindelijk had haar vertrouwde vijand haar
beloofde woorden waargemaakt.
04 mrt 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 jun 2010 Ander account.
- O 06 jun 2010 Woorden.
- O 05 jun 2010 Walk away
- O 04 jun 2010 Loop niet.
- O 03 jun 2010 Machteloos
- O 02 jun 2010 Want... ( 2 )
- O 31 mei 2010 En toen.. ( 4 )
- O 27 mei 2010 Namenlijstje
- O 26 mei 2010 Lieve jij.
- O 24 mei 2010 -
- O 24 mei 2010 Verloren
- O 20 mei 2010 --
- O 15 mei 2010 Alleen
- O 15 mei 2010 * ( 2 )
- O 10 mei 2010 - ( 3 )