had ik toch bijna je arm er af gehakt
jij in je maagdelijk witte jas
liep ik door mijn straten plost in de andere wereld
die wereld die niet meer bestond
liep in mijn straten
jou smsend
en jou sprekend terwijl je fietste
samen oplopen
in het oog van een orkaan
en dan plots
lopend in de straten van een verloren wereld
waar alles kan
liep hij ons achter na
in de witte dons jas
verontwaardigd en toch ook verrast blij
mij te zien
verbaasd over mijn bewapening
wat steeds had ik geroepen
ik leg mijn wapens neer
nu kwam ik hem als in een steek proef tegen
en demonstreerde mijn dodelijke wil
met zachte vormen
hij trachte jij trachte mijn zwakte aan te tonen
en in mijn zwakte was ik even sterk
en je arm was
is nog steeds
jou gezicht verwaasd
maar je voelde zo bekend
ik liep te praten
door de straten
waar mijn overleden hond
mij opeens nog herkende
en ik
het was niet vreemd hem te zien
mijn lieve hond
hij heeft me vergeven
heb jij je smsje gehad
in de droom ?
want ik
weet zeker dat ik em verstuurd had
* welkom terug, lief *
of iets met die strekking
vreemde droom
maar net thuiskomen
hoe walgelijk en verschrikkelijk
ik voel dat ik daar weer
heer en meester ga worden
bloed zal vergieten
van al dat mij niet zint
jij fietste met je kids
ik sprak een tijd met je
maar toen hij in de witte jas
achter ons liep
ben ik je kwijt geraakt
even
want ik weet
dat ik straks weer droom
om je door die helse stad te lopen
mijn wereld
mijn stad
is even terug
en ik zal
mijn rechtmatige plaats
op eisen
want er zit iemand
op mijn troon
mijn plaats warm te houden
ik ben het oog van de orkaan
rust en weelde
en om mij heen
de vernietiging
van de dingen
die mij niet zinnen
kom in het oog staan
tot mijn kracht weer afzakt
en je veilig buiten kan lopen
waar het dan weer mooi is
na al die vernietiging
*en ik zag, een collega oud collega een studie genoot in de zin*
*en ik was even in het zwem paradijs, het hotel, en de binnenstad*
*en ik liep alleen denkend aan jou*