He abused me..
Moest vandaag bijna de hele dag aan hem denken. Mn oom. Wat hij heeft gedaan is niet zo erg als verkrachting, maar dit is al veels te veel voor mij.
Het is niet te geloven wat dit allemaal met mij heeft gedaan. Als 8/9 jarige aangerand door een oom. Vaak zie ik nog de beelden. Hoe hij mn hand pakte. Hoe hij daar lag met een grijns op zn gezicht. Hoe ik zijn lul voelde in mijn hand. Vaak voel ik nog de angst die ik voelde. De pijn die hij heeft veroorzaakt. En zonder dat hij t weet, ben ik mn pa zo dankbaar. Hij kwam me halen voor t eten. Waardoor mn oom niet door kon gaan. Ik durf er niet aan te denken wat er gebeurd zou zijn als mn pa niet was gekomen. Toen hij mn pa hoorde, liet hij me gauw gaan. Maar zijn grijns bleef. Angstig rende ik naar mn pa, om opgetild te worden. Paar dagen later was ik toch weer bij hem. Maar samen met mn zusje. Ik kon niet laten merken wat er was gebeurd dus ik ging er heen. ( Alles voor mn kleine zusje) Deze keer haalde hij zn handboeien tevoorschijn. Mn zusje vond t helemaal geweldig. HIj deed ze bij mn zusje om maar met haar kleine handen, had dat weinig nut. TOen deed hij ze bij mij om.. Toen ging mn zusje weg, ze moest ff iets doen. En was ik weer alleen met hem op zn kamer. Daar kwam die grijns weer. En daar was de angst weer. De deur was dicht en ik had handboeien om. Hij lachte, ik huilde. Bang dat t verder zou gaan. Ik wist dat niet wat er precies aan de hand was. Maar ik voelde wat hij mogelijk van plan was. Ik voelde dat er iets niet klopte. Ik begon steeds harder te huilen. Ik weet niet hoe, maar de deur ging open. Huilend rende ik naar huis. Niemand wist wat er was gebeurd. NIemand had een vermoeden. Heb t meteen uit mn gedachten gezet. 7 jaar later komt alles weer terug. Door een simpel spelletje waarbij je je diepste geheim verteld. Toen t terug was, wou het niet meer weg. Gesneden, overwogen zelfmoord. Een jaar voorbij gegaan zonder een lach. Een jaar gevuld met tranen en pijn. En dat door hem.. Maar ik zit hier nog. Ik heb hulp gevonden. Ik heb de juiste personen om me heen.
Over een paar jaar, als ik zover ben, zal ik laten zien wat hij heeft gedaan. Zal ik laten zien hoe sterk ik ben geworden.
Ik weet niet of ik t ooit zo in detail heb opgeschreven.. Maar had er opeens behoefte aan..What ever...
*cinta*, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende