Sorry, ben ik alweer!
Maar ik zit er nu zo ontzettend doorheen, zie het even niet meer zo zitten... Ik begrijp mezelf niet, ben moe, voel me algeheel klote, pfff... Kan er niet tegen... K wil gewoon rust in mijn koppie, niet die tienduizend gonzende gedachten in mijn hoofd hebben rondspoken. Kan ik niet meer tegen...
en het erge is, ik zou gelukkig moeten zijn, vrolijk en happy, maar ik ben steeds zo down, en dan zeker als ik net wil gaan slapen... Waarom? Hoe kan ik nou slapen, als ik me zo voel... en waardoor het komt? Joost mag het weten... Ik denk dat het gewoon een beetje alles is, alles wat er de afgelopen tijd heeft gespeeld, op school en met vriendinnen dan. Daar kan ik niet zo goed tegen en dan zie verdomde onzekerheid! Waarom kan ik niet gewoon zekerder zijn?? Waarom kan ik niet van mezelf houden zoals ieder mens doet? Waarom niet? Heb ik iets verkeerd gedaan waardoor ik mezelf zo moet voelen en waardoor ik zo'n kloteleven moet hebben af en toe? Wat heb ik misdaan, waarom ben ik gewoon niet fokking vrolijk, net zoals iedereen is!
Pff... ik denk dat maar even ga douchen ofzo, mijn woede eruit laten, met een elastiekje om mijn pols zitten en die dan los laten, met een rode stift strepen tekenen op mijn huid *ookal helpt dat niet* maar niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, niet snijden, NIET SNIJDEN!
xoxoxoxooxoxoxo
*trinity*