Heimwee

Het gebeurt niet vaak, ik woon hier immers al bijna 7 jaar, maar momenteel heb ik heimwee. Niet zozeer naar mijn familie, maar naar mijn vrienden. Hier klik ik gewoon nooit met iemand. Ik val er altijd buiten.

M zei dat ik me er niet druk om moest maken, dat het "maar" werk was. Maar als ik op werk geen vrienden maak, waar dan? Ik ben gewoon niet zo actief. Ik vind het niet leuk om er op uit te trekken en dingen te doen. We hebben het niet zo super ruim nog, dus dan maak ik me zorgen over hoeveel de trein kost, of hoeveel geld ik uitgeef. Sporten vind ik ook niet leuk, maar misschien moet ik me maar voor lessen van het een of ander opgeven...

Ik mis de Nederlandse cultuur gewoon. De directheid. Ik vind het fijn om te horen als je me niet mag. Zeg dat dan gewoon direct. Ga niet achter mijn rug om lopen zeuren.

Misschien heb ik te hogen eisen voor vriendschappen:
1. Iemand die ik kan vertrouwen.
2. Iemand waar ik mee kan lachen.
3. Iemand die me steunt en luistert.

Met die laatste bedoel ik niet dat ik constant iemand nodig heb die mijn hand vasthoudt of zo, maar gewoon iemand die het af en toe met me eens is en me gelijk geeft.

Mijn directheid helpt ook niet. Ondanks dat ze denken van niet, denk ik ECHT na voordat ik iets zeg. 9 van de 10 keer tenminste. En ik heb het al geprobeerd op een subtielere manier te verwoorden. Maar het is erg lastig en vermoeiend voor me. Als ik moe ben, dan maakt dat het nog lastiger. Ze vinden het leuk en grappig zeggen ze, maar alleen wanneer het op een ander gericht is, want zelf kunnen ze er ook niet mee omgaan.

Ik wil gewoon iemand die in het weekend met mij op de bank wil hangen. Die spelletjes komt spelen, komt eten of waar ik mee uit eten kan, een film kan kijken. Dat mis ik soms gewoon.
02 jul 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Xuraz
Xuraz, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende