Hej, I'm back...

Hej,

Wow, het is echt heel lang geleden...

Mijn laatste verhaal schreef ik op 1 november 2021. En ik ben gewoon weer even toe aan een soortvan update. In mijn laatste verhalen had ik het vooral over mijn angststoornis en dat gecombineerd met mijn dagelijks leven als student leerling. Nu mag ik jullie met trots mededelen dat ik binnenkort heen ga voor mijn laatste sessie in het traject. Ik ben zo ontzettend blij dat ik er vanaf ben, en ondanks dat de angst er nog is, kan ik het af zonder psycholoog. Niet meer hoeven praten over datgene wat je zo dwarszit, dat voelt zo goed! Natuurlijk kan ik er nog over praten met vriendinnen en binnenkort heb ik ook mijn laatste gesprek en hoop dan de puntjes op de i te zetten. Ik ben eigenlijk ook heel dankbaar voor die periode van angst, want het heeft mij wel laten zien wie ik ben en wat ik ben. Ik ben geen zwak wezen, iemand die niks kan, nee, ik ben een sterk wezen, die alles kan, als je er maar in gelooft. Nu ben ik niet zo zweverig aangelegd en kan ik me ook totaal niet vinden in het hele coronagedoe, want dat was er ook nog. Nu is het bij ons totaal omgekeerd en gaat het leven weer normaal verder. Hoop ik tenminste.

In de tussentijd zijn er ook een aantal dingen gebeurd. Ten eerste dat ik vollop bezig ben geweest en nog steeds bezig ben met het maken van mijn schoolkeuze. Ik heb vandaag een aantal colleges gevolgd met nieuwe vakken en daardoor ben ik er wel achter gekomen dat ik die 3 colleges in ieder geval nooit van mijn leven ga volgen. Ik ben niet overgehaald, maar dat maakt me niet uit. Ik weet nu in ieder geval wat ik niet kies en dan blijft er weinig over om wel te kiezen. Gelukkig is er goede hulp op school dus daar heb ik alle vertrouwen in.

Ten tweede zijn de feestdagen weer voorbij. Ik heb met Kerst echt genoten van familie en vrienden en het was gewoon weer een hele mooie tijd. Al is het wat laat: ik wens jullie allemaal een goed en gezond 2022 waarin jullie je dromen mogen navolgen en waarin je jezelf mag ontdekken of het nu goed of verkeerd is

Ten derde het onderwerp: relatie. Ik heb weleens geschreven over mijn "scharrels" , ex-vriendje, enz. en het lijkt erop dat ik een nieuwe fase ben ingegaan met een nieuwe jongen. Ik ken hem al 3 jaar, maar pas dit jaar kwam ik erachter hoe leuk hij eigenlijk is Ik ben wat begonnen te appen met hem via een bepaalde app en ik krijg gewoon de kriebels bij elk bericht die hij stuurt. Ik durf hem ook alles te vertellen, alleen weet hij nog niet over mijn angst. We zijn online wel beter dan in RL want als we elkaar tegen komen kijken we elkaar wat zenuwachtig aan, niet wetend hoe we met elkaar om moeten gaan. Maar het gaat goed, ik heb er vertrouwen in. Binnenkort Valentijn, dus jullie nog ideeën hoe ik hem nog duidelijker kan maken dat ik hem wel zie zitten?
Oja, ik erger me ook aan een bepaald persoon in mijn cluster. Nogal tegenovergestelde van mij. Ik ga verder geen details delen, maar ik weet wel dat ik het warm krijg als ik haar naast HEM zie zitten en met HEM zie praten bij de les dat ze toevallig naast elkaar zitten omdat de leraar de plekken heeft verzonnen. Ik kan het gewoon niet uitstaan.
Zijn vriendengroep is trouwens ook super leuk, kan het ook goed vinden met die jongens, zelfs met mijn ex die daar ook onderdeel van uitmaakt.

Ten vierde: Boek. Ik ben nog steeds bezig met verhaaltjes en het wordt steeds dieper en emotioneler. Vooral omdat ik er nu een deel van mezelf echt in leg door herkenbare gebeurtenissen op te schrijven. Nouja daar later nog wel een keer meer over, nu tijd om te stoppen.

Liefss