Held of moordenaar?

Ik gaf de kat zojuist zijn "Welterusten"-knuffel, zoals ik elke avond voor het slapengaan doe. Meneer lag zelf al in diepe rust op zijn krantje, maar deed nog wel even zijn oogjes open.
En toen zag ik een TEEK tussen zijn snorharen lopen. Richting zijn lieve snoetje! geschokt

Paniekerig zocht ik een pincet. Ik wilde eigenlijk de pincet met brede punt (makkelijker zo'n klein ding mee vast te pakken), maar ik vond alleen 2 identieke pincetten met scherpe punt. Kut. Dan die maar.

Maar snorharen zijn dus heel gevoelig bij een kat hè. Ze voelen er immers hun omgeving mee. Dus meneertje vond het maar niets dat ik er met een pincet bij in de buurt kwam. Ik pakte hem stevig in zijn nek en ging door met de tekenvangpoging (galgje-woord?) terwijl meneer hevig tegenstribbelde.

Maar het is gelukt hoor!
De teek is in vlammen opgegaan. Het verkoolde lijkje liet ik verdwijnen door het putje.

En nu ben ik kriebelig. En paranoïde. Overal voel ik kleine jeukjes, kriebeltjes, irritaties. Zit ik straks verdomme weer met Lyme. Rotbeesten, die teken! boos

Mijn kleine harige vriendje kreeg maar liefst 4 snoepjes voor zijn snuitje en nog wat "Wat-ben-je-braaf"- en "Sorry-dat-ik-je-even-moest-plagen"-knuffels. En ging toen tevreden slapen, op zijn krantje, met zijn dikke pens trots de lucht in!

Ik voel me een beetje een held. cool!

Een kriebelige held, dat wel...
15 mei 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pantoffel
Pantoffel, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende