Help: FwB met een verloofde man.

Tja, het is weer eens zover. Het zoveelste verhaal op MD, over jongens, relaties, blablabla... Then again, why not? So, here I am... Once again!

Ik heb een "Friends with benefits" relatie met een enorm goede vriend van mij... of hoever je dat dan een relatie kan noemen. Hij is 23, van Amerikaanse komaf, en is voor een jaar in Nederland vanwege zijn werk (U.S. Marine). Na zijn post hier, is hij klaar en keert hij terug naar Amerika.

Nu vonden we dat "Friends with benefits" wel een goed idee, aangezien ik geen relatie wilde, en hij in een relatie zit met een meisje verweg in Amerika. (Dit leg ik straks even uit.) En daarnaast wilden we allebei wel graag de voordelen van een relatie hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Gevoelsknop uitgedrukt, just "friends with benefits", niks meer, niks minder. Dat gaat een tijdje goed, maar natuurlijk kom je er na een tijdje als dom blondje -no offence- achter dat dit natuurlijk helemaal niet werkt.

Facepalm.


Ik heb opzich geen moeite met de gevoelens, maar wel met het idee dat ik niet zo goed weet wat ik er mee moet. Waar we eerst beide erg stellig waren dat we geen relatie wilden, kom ik daar nu steeds een beetje meer op terug en krijg ik dan ook steeds meer en meer gevoelens voor hem, die door hem worden opgewekt....

Ik weet dat hij best wel jaloers aangelegd is (waar ik vrede mee heb). Denk dan even aan, ookal is het "Friends with benefits" en ben ik vrij om te doen wat ik wil... Hij zal op z'n zachtst gezegd "not amused" zijn én jaloers wanneer ik met andere jongens flirt, zoen, dans en whatever else. Dus dat doe ik dan ook niet, ook omdat ik daar geen behoefte aan heb en eigenlijk genoeg heb aan hem.

Het voelt alsof we wél een relatie hebben. De dingen die hij zegt waarvan ik ook weet dat hij het meent... We doen gewoon aan "Public display of affection", en voor de buitenwereld zullen we er vast als een erg verliefd stel uit zien. En als ik het zou zien, zou ik het daar vast helemaal mee eens zijn. De dingen die we samen doen, delen, tegen elkaar zeggen... Dat is gewoon niet meer "just friends".

Dan nu het sappigste, meest juicy maar ook meest beschamende deel van het hele verhaal. Hij heeft thuis dus een vriendin/verloofde, die volgens mij niet eens van mijn bestaan af weet. Nu hoef ik dan ook geen verhalen met hoe fout dat wel allemaal niet is, dat ik (en hij) het niet kunnen maken, dat wéét ik. Ik ben volwassen, heb zelf deze keuze gemaakt en ben daar dan ook compleet verantwoordelijk voor...


Maar dat neemt niet weg that he got me head over heels... and I just don't know what to do about it.

En daarom graag jullie advies... Excuus voor mijn lange verhaal.