HELP ( ik kan niet goed schrijven)
Ok, bij gebrek aan openbaar vervoer mij eens toegespitst op he ( proberen) uitleggen van men master project.
PROBLEEM : ik kan echt niet schrijven, heb een hele dag aan deze kleine tekst gewerkt en het gaat nog nergens over!
ik ben een meester in het gebruik maken van verbal vomit en het rond de pot draaien ermee! dit echter helpt me geen stap verder in het duidelijk verwoorden van wat men bedoeling juist is!
Als iemand zich geroepen voelt al men spelfouten te verbeteren, of zin heeft om dit allemaal wat duidelijker te verwoorden ga je hang...
oh kunnen jullie me aub laten weten of dit dan ook in eenige zin eenbeetje verstaanbaar is? o0
I call out to you, talige mensen, help me...
kusjes Julie -x-
Voorlopige werktitel :
Time of death : Unknown.
De mens en zijn honger naar het begrijpen en verklaren van alles rondom hem heeft geleid tot wat we vandaag wetenshap noemen. De eerste stap naar het verwerven van kennis is het ontleden en analyseren van een betreffend thema.
Het bestuderen van het subject in kwestie vergt een deel experimenteren en een goed documenteren, waarna men kan overgaan tot het controleren, evalueren en categoriseren van de gevonden hypothese om deze uiteindelijk te archiveren en de bevindingen te publiceren.
Dit is exact wat het project Time of death : Unknown inhoud;
Door het bestuderen van voorgaande Kunstenaars, wetenschappers , dokters, ... en hun ideeën wordt er vorm gegeven aan men eigen begripswereld rondom het gekozen subject van ziekte en dood! Dit particuliere geestelijke universum van ideeën zal vorm krijgen in een soort archief/encyclopedie die zal dienen als een stoffelijk residu van een verstandelijk concept. Het dient als een bewijs voor
het concretiseren van deze noties doormiddel van het realiseren ervan,
en deze verwezenlijkingen te collectioneren in een archief zorgt voor een materialisatie van de mentale ruimte van de kunstenaar. Het onderwerp ( ziekte en dood) een groot en algemeen motief, wordt verwerkt in concrete objecten, deze hebben uiteindelijk de mogelijkheid om gebundeld te worden en zo één enkel voorwerp vormen (een boek.) Het subject wordt object.
Maar hoe categoriseert men het gerealiseerde materiaal?
Door middel van het werk onder te delen in groepen.
Eerder dan dat het werk zich vormt rondom de categorieën zullen de categorieën zich vormen rondom het werk! Dit omdat men ideeënwereld te hectisch is, en het materialiseren ervan zorgt voor een rustpunt. Omdat de niet stoffelijke werken van één enkele bron komen zullen er bij het uitwerken van deze zaken verschillende natuurlijke lijnen in het werk te zien zijn. Deze lijnen vormen de basis voor de verdere ontleden van het werk in de gewenste onderdelen.
De overhangen van mentaal divergent concept naar tastbaar object wordt gerealiseerd door middel van enerzijds gevonden foto materiaal die digitaal gemanipuleerd wordt en anderzijds zelf geregistreerde beelden. Het gebruiken van bestaand materiaal zorgt voor een tweede leven en nieuwe inzichten in de al reeds bestaande foto. Het legt restricties op: men moet werken met wat men vind, maar tegelijkertijd brengt het ook vrijheden met zich mee omdat men ermee kan doen wat men wilt. Doch is dit niet voldoende, de noodzaak voor het maken van eigen registraties komt voort uit het idee dat de kunstenaar ook wetenschapper is, de waarnemende dokter die studies maakt over zijn patiënten. Belangrijk niet enkel omwille van persoonlijk waarde voor de cliënt, maar ook voor het collectief belang van de wetenschappelijke studie.
Naast de subject/object relatie vormt het werk een onderzoek naar de dunne lijn tussen leven en dood, wetenschap en kwakzalverij, ziekte en gezondheid.
Deze fijne lijn wordt bewandelt en bespeeld; de kunstenaar verklaart zichzelf dood, gezonde mensen worden als ziek aanschouwd, kwakzalverij wordt wetenschap en omgekeerd. Dat men nooit de objectieve waarheid kan belichamen wordt hierdoor extra benadrukt, men gaat zich afvragen wat de waarheid uiteindelijk inhoud, en of deze wel de moeite is om na te streven.
Het werk doelt vooral om mensen aan te zetten tot nadenken... niet enkel over aandoening en sterfgevallen , kennis en semiwetenschap, echtheid en falsificatie
maar ook over de notie van de zelf. Het poogt de mens uit de eentonige sleur van dagelijkse hersenloze repetitie te halen, ze wakker te schudden en hun, al is het maar voor even, te laten stilstaan bij het leven.
PROBLEEM : ik kan echt niet schrijven, heb een hele dag aan deze kleine tekst gewerkt en het gaat nog nergens over!
ik ben een meester in het gebruik maken van verbal vomit en het rond de pot draaien ermee! dit echter helpt me geen stap verder in het duidelijk verwoorden van wat men bedoeling juist is!
Als iemand zich geroepen voelt al men spelfouten te verbeteren, of zin heeft om dit allemaal wat duidelijker te verwoorden ga je hang...
oh kunnen jullie me aub laten weten of dit dan ook in eenige zin eenbeetje verstaanbaar is? o0
I call out to you, talige mensen, help me...
kusjes Julie -x-
Voorlopige werktitel :
Time of death : Unknown.
De mens en zijn honger naar het begrijpen en verklaren van alles rondom hem heeft geleid tot wat we vandaag wetenshap noemen. De eerste stap naar het verwerven van kennis is het ontleden en analyseren van een betreffend thema.
Het bestuderen van het subject in kwestie vergt een deel experimenteren en een goed documenteren, waarna men kan overgaan tot het controleren, evalueren en categoriseren van de gevonden hypothese om deze uiteindelijk te archiveren en de bevindingen te publiceren.
Dit is exact wat het project Time of death : Unknown inhoud;
Door het bestuderen van voorgaande Kunstenaars, wetenschappers , dokters, ... en hun ideeën wordt er vorm gegeven aan men eigen begripswereld rondom het gekozen subject van ziekte en dood! Dit particuliere geestelijke universum van ideeën zal vorm krijgen in een soort archief/encyclopedie die zal dienen als een stoffelijk residu van een verstandelijk concept. Het dient als een bewijs voor
het concretiseren van deze noties doormiddel van het realiseren ervan,
en deze verwezenlijkingen te collectioneren in een archief zorgt voor een materialisatie van de mentale ruimte van de kunstenaar. Het onderwerp ( ziekte en dood) een groot en algemeen motief, wordt verwerkt in concrete objecten, deze hebben uiteindelijk de mogelijkheid om gebundeld te worden en zo één enkel voorwerp vormen (een boek.) Het subject wordt object.
Maar hoe categoriseert men het gerealiseerde materiaal?
Door middel van het werk onder te delen in groepen.
Eerder dan dat het werk zich vormt rondom de categorieën zullen de categorieën zich vormen rondom het werk! Dit omdat men ideeënwereld te hectisch is, en het materialiseren ervan zorgt voor een rustpunt. Omdat de niet stoffelijke werken van één enkele bron komen zullen er bij het uitwerken van deze zaken verschillende natuurlijke lijnen in het werk te zien zijn. Deze lijnen vormen de basis voor de verdere ontleden van het werk in de gewenste onderdelen.
De overhangen van mentaal divergent concept naar tastbaar object wordt gerealiseerd door middel van enerzijds gevonden foto materiaal die digitaal gemanipuleerd wordt en anderzijds zelf geregistreerde beelden. Het gebruiken van bestaand materiaal zorgt voor een tweede leven en nieuwe inzichten in de al reeds bestaande foto. Het legt restricties op: men moet werken met wat men vind, maar tegelijkertijd brengt het ook vrijheden met zich mee omdat men ermee kan doen wat men wilt. Doch is dit niet voldoende, de noodzaak voor het maken van eigen registraties komt voort uit het idee dat de kunstenaar ook wetenschapper is, de waarnemende dokter die studies maakt over zijn patiënten. Belangrijk niet enkel omwille van persoonlijk waarde voor de cliënt, maar ook voor het collectief belang van de wetenschappelijke studie.
Naast de subject/object relatie vormt het werk een onderzoek naar de dunne lijn tussen leven en dood, wetenschap en kwakzalverij, ziekte en gezondheid.
Deze fijne lijn wordt bewandelt en bespeeld; de kunstenaar verklaart zichzelf dood, gezonde mensen worden als ziek aanschouwd, kwakzalverij wordt wetenschap en omgekeerd. Dat men nooit de objectieve waarheid kan belichamen wordt hierdoor extra benadrukt, men gaat zich afvragen wat de waarheid uiteindelijk inhoud, en of deze wel de moeite is om na te streven.
Het werk doelt vooral om mensen aan te zetten tot nadenken... niet enkel over aandoening en sterfgevallen , kennis en semiwetenschap, echtheid en falsificatie
maar ook over de notie van de zelf. Het poogt de mens uit de eentonige sleur van dagelijkse hersenloze repetitie te halen, ze wakker te schudden en hun, al is het maar voor even, te laten stilstaan bij het leven.
21 dec 2009
- meld ongepast verhaal
-
rook (opgeheven op 25-9-2010)
maandag 21 december 2009 21:33
Time of death : Unknown.
De mens en zijn honger naar het begrijpen en verklaren van alles rondom hem heen heeft geleid tot wat we vandaag wetenschap noemen. De eerste stap in het verwerven van kennis is het ontleden en analyseren van een thema.
Het bestuderen van een subject vergt experimenteren en een goed documenteren. Hierna kan men overgaan tot het controleren, evalueren en categoriseren van de gevonden hypothese. De hypothese wordt gearchiveerd en de bevindingen gepubliceerd.
Dit is exact wat het project 'Time of death: Unknown', inhoudt.
Door het bestuderen van voorgaande ??? vooraanstaande? kunstenaars, wetenschappers, dokters, filosofen én hun ideeën, wordt er vorm gegeven aan mijn eigen begrip rondom het gekozen subject van ziekte en dood. Dit particuliere geestelijke universum van ideeën zal vorm krijgen in een soort archief/encyclopedie die zal dienen als een stoffelijk residu van een verstandelijk concept. Het dient als een bewijs voor
het concretiseren van deze noties door middel van de realisatie ervan. Het zorgt voor een materialisatie van de mentale ruimte van de kunstenaar door deze verwezenlijkingen te collectioneren in een archief. Het onderwerp ziekte en dood, een groot en algemeen motief, wordt verwerkt in concrete objecten. Deze hebben uiteindelijk de mogelijkheid om gebundeld te worden en zo één enkel object te vormen, namelijk een boek. Het subject wordt object.
Maar hoe categoriseert men het gerealiseerde materiaal?
Door middel van het werk onder te delen in groepen.
Eerder dan dat het werk zich vormt rondom de categorieën, zullen de categorieën zich vormen rondom het werk! Omdat mijn eigen ideeënwereld te hectisch is, zorgt het materialiseren ervan voor een rustpunt. Omdat de niet stoffelijke werken van één enkele bron komen zullen er bij het uitwerken van deze zaken verschillende natuurlijke lijnen in het werk te zien zijn. Deze lijnen vormen de basis voor het verdere ontleden van het werk in de gewenste onderdelen.
De overgang van mentaal divergent concept naar tastbaar object wordt gerealiseerd door gevonden fotomateriaal dat digitaal gemanipuleerd wordt. Ook door zelf geregistreerde beelden. Het gebruiken van bestaand materiaal zorgt voor een tweede leven en nieuwe inzichten in de al reeds bestaande foto. Het legt restricties op: men moet werken met wat men vindt. Tegelijkertijd brengt het ook vrijheden met zich mee: men kan ermee kan doen wat men wil. Doch is dit niet voldoende. De noodzaak voor het maken van eigen registraties komt voort uit mijn idee dat de kunstenaar ook wetenschapper is, de waarnemende dokter die studies maakt over zijn patiënten. Dit is niet alleen persoonlijk belangrijk voor de cliënt, maar ook belangrijk voor het collectief belang van de wetenschappelijke studie.
Naast de subject-/objectrelatie, vormt het werk een onderzoek naar de dunne lijn tussen leven en dood, wetenschap en kwakzalverij, ziekte en gezondheid.
Deze fijne lijn wordt bewandeld en bespeeld; de kunstenaar verklaart zichzelf dood, gezonde mensen worden als ziek aanschouwd, kwakzalverij wordt wetenschap en omgekeerd. Dat men nooit de objectieve waarheid kan belichamen wordt hierdoor extra benadrukt. Men gaat zich afvragen wat de waarheid uiteindelijk inhoudt. En is deze 'waarheid' wel de moeite om na te streven?
Het werk heeft vooral tot doelstelling mensen aan te zetten tot nadenken. Niet enkel over aandoening en sterfte, kennis en semi-wetenschap, echtheid en falsificatie, maar ook over de notie van 'het zelf'. Het werk probeert de mens uit de sleur van de dagelijkse, hersenloze repetitie te halen. Het probeert ze wakker te schudden en hen, al is het maar voor even, te laten stilstaan bij het leven.
Ok. Mooi. Succes.
-
pinkbot
maandag 21 december 2009 22:01
heeey THX ^^
-
rook (opgeheven op 25-9-2010)
maandag 21 december 2009 22:04
You're welcome.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 nov 2010 ... ( 1 )
- O 28 sep 2010 twenty years from now.. ( 1 )
- O 21 dec 2009 HELP ( ik kan niet goed schrijven) ( 3 )
- O 14 sep 2009 when it rains, it really pours ( 3 )
- O 18 apr 2009 haar klotzooi ( 38 )
- O 17 apr 2009 lifechanging ( 1 )
- O 13 apr 2009 ik zoek ik zoek ik zoek ( 3 )
- O 06 apr 2009 olaf ( 1 )
- O 23 mrt 2009 - ( 3 )
- O 15 mrt 2009 leeg ( 2 )
- O 11 mrt 2009 vrede ( 2 )
- O 23 feb 2009 sterren nacht
- O 22 feb 2009 afcheid nemen ( 3 )
- O 18 feb 2009 voor alle foto liefhebbers ! ( 1 )
- O 15 feb 2009 en zo is het ( 2 )