Help me.. Ruzie

Ik zit thuis. Mijn laptop leunt op mijn schoot en mijn handen vliegen over de toetsen. Wat heb ik vandaag veel meegemaakt! Ik denk terug aan vanmorgen. Om vijf over acht stond ik bij de plek waar Kate en ik altijd afspreken. Kate kwam maar niet opdagen. Niet na 1 minuut, niet na 2, niet na 3 maar pas na 5 minuten kwam ze aan'kakken'. Ik keek haar vragend aan. 'Kate, ik sta hier al best lang! Hoe laat is het?' Katie beantwoordde mijn blik. 'Vijf over acht' zei ze op een twijfelende toon. 'Dat kan niet Kate, ik STOND hier om vijf over acht.., het moet nu tien over zijn...' Verontwaardigd keek ik haar aan. We hadden laatst toch afgesproken dat we echt OP TIJD (vijf over acht) bij onze vaste plek zouden staan? Kate was er blijkbaar duidelijk van overtuigd dat ze altijd op tijd komt, en zou gaan komen toen we die afspraak maakten, het was immer ook HAAR idee. Blijkbaar was ze dat vergeten... 'Maar Jonna, jij wil altijd gelijk hebben! Ik weet ZEKER dat ik om acht uur weg ging thuis en ik heb er ZEKER minder dan 10 minuten over gedaan' mopperde Kate. Nou zeg, nu word het helemaal mooi, dacht ik, ik stond wel al langer dan vijf minuten in de kou. 'Misschien staat je klok verkeerd? Of misschien heb je er toch echt langer over gedaan?' vroeg ik, op mijn aardigste toon. Ik wilde helemaal geen ruzie met haar, we hebben zo vaak van die stomme discussies. Kate stuurde me een dodelijke blik. 'Sorry hoor, maar JIJ komt vaker te laat dan MIJ, en jij kan ook echt helemaal NERGENS tegen, jij moppert overal over.' zei ze, ook op een ontzettend dodelijke toon. Ik sloeg mijn ogen neer. Moet ze nou altijd van die gemene opmerkingen maken? ZIJ moppert vaker dan mij, ze heeft altijd wel iets waar ze over kan mopperen, en dan is het vooral over dingen die IK fout doe volgens haar. Ik opende mijn ogen weer. 'Kate, deze discussie heeft geen zin. Ik weet zeker dat het nu tien over is, ik denk zelfs dat het later is. Klaar. De discussie is over.'
Zuchtend zette ik kracht met mijn benen. Ik gleed soepel met mijn fiets over het fietspad. Kate kwam naast me fietsen. 'Sorry hoor, maar Jonna? JIJ wil ALTIJD gelijk hebben. Deze keer is het niet zo, deze keer heb ik gelijk!' klonk haar schelle stem. Ik antwoordde een hele tijd niet. Ik keek haar alleen maar aan. Toen ik zag dat ze haar mond opende om de volgende preek te houden, was ik haar snel voor. 'Kate. Het spijt me, maar ik ga deze discussie niet met jou aan. Jij wint hem altijd, omdat ik opgeef. Jij wil altijd verder gaan. Ik hoef dat niet en....' 'Jezus Jonna, jij kan nergens tegen hé?' onderbrak Kate me. 'Zie je wel, je probeert weer de discussie te winnen! Ik kan wel ergens tegen! Klink ik boos? nee, ik ben alleen geprikkeld omdat je zo gemeen en vernederend doet. Ik wil stoppen met deze discussie, zoals ik al zei..' Riep ik bijna. We reden het schoolplein op. Kate parkeerde haar fiets een kilometer verder dan de mijne. Wat irritant, dacht ik bij mezelf. Ik zette mijn fiets op slot en liep naar Kate. 'Kate, ga je mee naar de kluisjeskelder?' vroeg ik, hoopvol. Misschien wilde ze ook geen discussies meer, en wilde ze graag mee om elkaar niet te ontlopen. Maar nee hoor, zo is Kate niet.
'Nee'. Dat klonk bot en pijnlijk.
'Laat maar, jij gaat nooit mee, terwijl ik dat wel altijd bij jou doe. doei' ik voelde de woede naar mijn hoofd stijgen. Maar mijn woorden raakten Kate niet.
Kate knikte 'Oke, is goed hoor, was ik toch al nooit echt van plan' klonk haar dodelijke eindwoord.

Dat was het. De hele dag hebben we elkaar genegeerd. Ookal zaten we naast elkaar bij tekenen, ookal zagen we elkaar, ookal moesten we lachen om andermans grapjes. We hielden beiden een pokerface wanneer een van ons een grapje vertelde.
Gelukkig hebben we het terug naar huis goed gemaakt.

Dit hebben wij zo vaak. We hebben de laatste tijd steeds meer ruzies, hebben jullie er ook last van? HELP, wat moet ik nou doen!!???!!?