Heel erg bedankt voor jullie reacties op mijn vorige verhalen over mijn oma die overleden is.
Om die reden ben ik ook daad achter mijn woorden gaan zetten en ben fotoalbums gaan kopen.
Heb vanmiddag al alleen een aantal foto's uitgezocht.
Ik wil graag een fotoalbum maken van mijn opa's en oma's, van zowel me vader's kant als moeders dr kant.
Ik wil gewoon mijn eigen herinneringen hebben en eigen spullen inplakken.
Ook wil ik daar bijvoorbeeld het gedichtje voor mijn oma in plakken (zie vorig verhaal).
Ik heb heel wat foto's bekeken vanmiddag, gewoon in mn eentje, zonder siem
.
1 foto vind ik echt prachtig.
Op die foto is mijn opa van vaders kant te zien met een broer van hem.
Die broer is toen der tijd verhuist naar Nieuw Ginea en heeft daar een aantal scholen opgericht, hij was daar een redelijk belangrijk figuur in de sociale ladder van het land.
Toen Nieuw Ginea bij Indonesie ging horen (geloof ik) is hij verhuist naar Suriname.
Ook daar was hij een belangrijk figuur in de sociale ladder en heeft daar ook scholen gebouwd.
Toen hij ontdekte dat hij ziek was ging hij weer terug naar Nederland voor de behandeling.
Toen dat niet meer lukte heeft hij er voor gekozen terug te gaan naar Suriname om daar te sterven.
De foto is genomen op schiphol en dit is het moment dat ze afscheid namen.
Rechts is die broer en links is mijn opa
Mijn oma van vaders kant is al 15 jaar dood (hartstilstand).
Mijn opa van vaders kant al 14 jaar (hartstilstand).
Mijn opa van moeders kant is ook al 14 jaar dood (1 dag na de dood van mn andere opa).
Mijn oma van moeders kant is sinds vorge week zondag overleden.
Ik heb dus geen opa's of oma's meer en dat doet best wel zeer....
Maarja wat wil je, ik word ook ouder en ik kan niet straks als ik in het bejaarden tehuis zit nog een opa of oma hebben...
Ik heb geen idee wat de moraal van dit verhaal is.
Maar ik vond de foto en het verhaal erachter gewoon prachtig.