Voor Simon

Lieve schat,

We zijn nu, na 17 maanden al toch wel een tijd bij elkaar.
We hebben het de laatste tijd misschien een beetje moeilijk, of t verloopt een beetje moeizaam.
Maar dat komt deels door onze "veranderingen" die we ingevoerd hebben om t nog een beetje leuk en spontaan te houden.

Ik wil je bedanken voor al die tijd dat je bij me bent gebleven ookal stonden we soms op t punt om elkaar iets aan te doen
Ik ben erg blij dat jij mijn wederhelft bent en dat je zo veel geduld met me hebt.
Ben ook blij met onze relatie, gewoon hoe wij met elkaar omgaan.
Bepaalde regeltjes die er eigenlijk zonder 'mondelinge afspraak' bij in geslopen zijn zoals niet slapen voor dat we een ruzietje hebben uitgepraat.
Jij begrijpt me en ik begrijp jou.

Ik wist eigenlijk niet wat me overkwam omdat jij, gevoelsmatig, mijn eerste échte vriendje bent.
En tevens mijn laatste (just for the information).
In de tijd, toen we ongeveer 6 maandjes hadden, is er iets gebeurt wat mijn vertrouwen in jou diep weggesneden heeft.
Het feit dat ik, toen ik er achter kwam, geen moment heb gedacht dat ik bij jou weg zou gaan, is voor mij een teken van mijn hart aan mij, dat jij t voor mij bent.
Mijn verstand zou gezegt hebben om ermee te kappen maar ik had dat teken van mn hart gewoon nodig om te zeggen dat jij t voor mij bent.
Soms, als ik er aan terug denk gaat mn hart sneller kloppen van de adrenaline, ik voel me dan zo boos en opgewonden.
En dan probeer ik mezelf weer te kalmeren, wat zit ik me nou op te winden?
Kijk 11 maanden later, naar nu dus, ik heb jou; t enige wat me interesseert.
Ik moet niet zeuren!

Je kunt denken dat je heel veel om iemand geeft.
Je kunt denken dat je voor altijd bij iemand blijft.
Je kunt denken dat je met iemand gelukkig bent.
Je kunt denken dat je écht van iemand houdt.
Maar ik geloof, dat als je nooit een keer flink op me muil gaat ermee, je er nooit zal achter komen wat je nou écht diep van binnen voelt.
Wat je hart voelt.

Ik weet wat ik diep van binnen voor jou voel.
Jij bent mijn allesje, ik kan alles met je delen en alles met je doen.
Niets vind jij raar (oke bijna niets ).
Ik met je lachen en praten op een toon alsof je mijn beste vriend bent.
Ik kan ook met je lachen en praten op een toon alsof jij mijn echte vriendje bent.
Ik vind t fijn alles met je te kunnen doen, jij bent niet alleen mijn vriendje maar ook mijn beste maatje.

Ik kan er intens van genieten om met je te winkelen, dat dagje Amsterdam bijvoorbeeld.
Ik kan er intens van genieten om de hele dag met jou te bank-hangen.
Ik kan er intens van genieten om lekker in jouw armen in bed in slaap te vallen.
En ik geniet intens bij t idee dat ik dat de rest van me leven nog kan doen, in slaap vallen in jouw armen.
Jij geeft mij een beschermd gevoel, ik voel me veilig bij jou.

Ik weet dat jij met jezelf een beetje in de knoop zit.
Of eigenlijk met de situatie waar je je nu in bevind; thuis, school, werk.
Maar je moet weten dat alles wat er jouw leventje gebeurt niet jouw problemen zijn.
T zijn wel jouw problemen maar die hoef je niet in je eentje op te lossen, t is niet zo dat niemand er van mag weten.
Ik vind t fijn als je er over praat met mij, je eigen vriendin.
Helaas doe je dat niet vaak, of ik moet er erg over 'door-zeuren'.
Ik snap dat ook wel, jij bent niet zo openlijk.
Maar ik vind dat je moet inzien dat bepaalde dingen mij wel aangaan.
We hebben 17 maanden, bijna anderhalf jaar, ik mag toch wel weten waar jij je zorgen over maakt, mee zit of kwaad van word (van binnen).
Ik wil niks opdringen, misschien ben ik zelf ook wel zo dat ik veel problemen voor mezelf wil houden.
Of in ieder geval zelf wil oplossen, en dat is ook oke, maar er over praten helpt écht.

We weten allebei dat een hoop van de problemen opgelost zullen zijn als we samen in een huisje zitten.
Écht samen zijn, niet meer savonds door de kou naar huis.
Maar écht samen zijn, voor altijd met jou in bed, nooit meer alleen in bed liggen.
Lijkt me echt fantastisch.

En eigenlijk zijn we ook allebei wel koppig.
Een heel weekend lullig tegen elkaar doen omdat je zelf niet de eerste wil zijn die t goed maakt.
Hahaha, omg.

We hebben samen een hoop meegemaakt.
Ingrijpende dingen maar ook minder ingrijpende dingen.
- Zoals onze eerste vakantie samen terwijl we nog maar 5 dagen verkering hadden.
- Jij met je vinger (die er door een bedrijfsongeval half af lag). & ik die al die keren naast jou zijde heeft gestaan in het ziekenhuis.
- Een midweekje Parijs, saampjes op een bed waarvan we elke nacht dachter dat we er tussen klem zouden komen.
- Onze Xbox dagen
- (bijna)2x kerst&nieuwjaar.
- De dood van mijn oma.
- Saampjes 3 1/2 week het hele huis alleen.
- Toen we samen een spacecake bakte.
En al die 1000 andere dingen waar ik mooie herinneringen aan heb.

Lieverd, ik wil gewoon dat je weet dat ik écht van je hou.
En dat ik met jou samen, over héél veel jaar, een potje mens-erger-je-niet wil spelen in het bejaardetehuis.
Kortom: ik wil met jou oud worden.
Ik wil met jou me leven delen, leuke en minder leuke dingen. Ik wil met jou samen sterker worden.
Ik wil met jou samen voor dingen vechten die nog moeten komen.
Jij en ik tegen de wereld

Je weet dat ik er altijd voor je ben, dag en nacht, tijd of geen tijd.
Ik ben er niet alleen als t leuk, gezellig, koek & ei is.
Ik ben dr ook als dr stront aan de knikker is.
Ik wil dat je dat weet, en stiekem weet je dat ook wel.
Maar ik vond dat t wel eens gezegt mocht worden hoe blij ik met jou ben en hoe serieus ik ons zie.
Ik hoop dat jij en ik een geweldig leven tegemoet gaan, samen.

Ik hou van je, voor altijd.







Jij met mij in de draaiende theekopjes



Jij en ik, in de trein naar Parijs.



Jij en ik in the back of the car