Het de naam “delen” gegeven
Lieve lezers,
Vandaag weer afspraak gehad met mijn psychologe.
Voor het eerst heb ik het benoemd, de “delen”. Dat ze er zijn, maar ze er eigenlijk niet mogen zijn.
Ik heb vertelt dat ik soms gewoon niet kan nadenken. Omdat als het minder goed gaat ik de “delen” minder goed kan negeren. En dat dus een stoorzender is om fatsoenlijk na te kunnen denken. Ik heb verteld dat als ik delen minder goed kan negeren ik bang ben dat ze de overhand krijgen. Dat ze naar voor komen.
Dat dat ook gaat over controleverlies waar ik het al eerder over heb gehad.
Mijn woonbegeleidster had ook met mijn toestemming mijn psychologe opgebeld, wat ik niet wist is dat ze gister tijdens onze afspraak best was geschrokken van mijn mentale toestand. Maar ook weer niet want ze heeft dit wel vaker al met mij meegemaakt.
Het fijne van de afspraak was dat ik het heb kunnen benoemen en er een woord aan kon geven. Delen komt het meest dichtbij met hoe het voor mij is . Het zijn geen andere personen. Ze zijn allemaal mij maar dan in delen.
Dit maakt dat het minder schaamtevol is om het erover te hebben. Dus dat is positief
Dikke knuffel,
Kleintje
KleintjeXx, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende