het ergste voorbij

Inmiddels is het ergste van Ilse's waterpokken 'crisis' voorbij.

Ze heeft het heel goed gedaan. Ik heb geen een moment echt gedacht dat ze minder vrolijk was. Op dinsdag avond misschien dat ze wat aan het zeuren was, maar dat kon ook zijn omdat ik bijna 2 uur met mijn moeder en een vriendin aan de telefoon had gezeten, dus Ilse minder aandacht gaf.

Vandaag zijn er voor het eerst geen waterpokken meer bijgekomen, en de ergste puisten zijn al goed aan het opdrogen. Ik heb vanochtend zelfs weer haar haren durven te wassen- dat had ik sinds dinsdag niet meer gedaan omdat ik zo bang was Ilse pijn te doen en om die pukkels te beschadigen- want de littekens daarvan blijken permanent te zijn.

Dit was Ilse gisterenochtend, toen de waterpokken op zijn ergst waren.
Natuurlijk heb ik ook het 'ergste' stukje gefotografeerd, al zat ze overal onder, op d'r buik waren het bijvoorbeeld voornamelijk kleine pukkels en maar 1 grote.



Wel zielig waren de pukkeltjes tussen d'r vingertjes en tussen d'r teentjes, die zullen d'r vast pijn hebben gedaan.

Eigenlijk ben ik blij dat Ilse het nu had. Ilse heeft bijvoorbeeld nog niet door hoe ze moet krabben. Ze wreef dus wel eens over d'r pukkels heen, maar krabte ze niet kapot, dat had ze als ze 3 was geweest vast wel gedaan. Verder denk ik dat een ouder kind er meer een drama van zou maken, omdat ze kunnen zien dat het er niet goed uit ziet, dan voel je je denk ik ook gelijk slechter. Ilse daarintegen had niet door dat ze er slecht uit zag. Gisteren zei ik tegen Alison, die net een dochter heet gekregen: 'zou ik dit weekend toch maar wel langs komen (ik had afgezegd omdat Ilse waterpokken had) want je kunt het maar gehad hebben!' natuurlijk zei Alison daarop nee.

Winkelen met ilse was wel weer een ervaring. De normale reacties van: 'ah wat lief, een baby' kregen we vaak genoeg te horen, om vervolgens een verwart 'oh' te horen. Ofterwijl: 'wat heeft dat kind nou weer voor iets engs?'
Ik voelde me dus erg ongemakkelijk, en dat is eigenlijk schandalig van mezelf, alsof Ilse niet goed genoeg is omdat ze op het moment waterpokken heeft.
Wel bleef ik zo veel mogenlijk uit de buurt van andere kinderen tijdens het winkelen, want ik wil die natuurlijk niet aansteken. Vandaag hebben we ook niet kunnen zwemmen, en dat is wel jammer, want dat wekelijkse rytme zat er echt in.

Even iets anders: Ilse heeft vandaag haar eerste fruithapje op...Ik wilde haar banaan en peer geven, gemixed door onze 'Smoothie maker' maar dat lukte niet omdat er geen sap bij zat en het dus gewoon grote stukken bleven tegen de zijkanten van de mizer aangesplat. Ik had het nog wel kunnen prakken, maar Ilse wilde zo graag al gaan eten (ik was ook een uur te laat omdat we hadden gewinkeld.) dat ik toch maar het voorbereidde 'appelhapje' gaf dat ik toevallig vandaag in een verrassings pakket had gekregen. Moregen kopen we een handstaaf mixer- die kost zowiezo maar 5 pond.

Groetjes Imke