Het gaat weer lekker..

Ongeveer 5 maanden geleden heb ik een jongen ontmoet waar ik het echt super goed mee kan vinden.
We hadden echt heel veel gemeen en we hadden dezelfde humor. We konden echt heel chill met elkaar lachen enzo.
We begonnen eerst met date. We spraken veel af, en ik voelde me ook heel snel op mijn gemak bij hem en hij ook bij mij. Ik weet nog dat ik dacht "Ik heb eindelijk een normale jongen ontmoet waar ik mezelf later wel mee in de toekomst zie". Toen ik hem nog niet zo goed kende, viel ik eigenlijk al voor zijn persoonlijkheid en later viel ik ook voor zijn uiterlijk. Het zorgde eigenlijk voor het hele perfecte plaatje. Ik heb eigenlijk ook iets voor hem opgegeven omdat ik bij hem beter wilde leren kennen. Ik was in het begin zo nieuwsgierig naar hem.
En eigenlijk bij de 1e date was de klik er meteen en voelde het als of we elkaar al jaren kende.

Ik zal niet alles vertellen, want dan word het een te lang verhaal.
Maar,

Voordat ik op vakantie ging, waren we echt al een hele lange tijd aan het date. Het ging echt super goed.
We deden het heel rustig aan, en begonnen eigenlijk ook niet over relaties hebben enzo. Daar was ik eigenlijk wel blij mee, want daar hoef ik het ook helemaal nog niet over te hebben als het allemaal gewoon goed gaat, het komt vanzelf wel.
Toen ik al een paar dagen op vakantie was, begon ik hem ook echt te missen en hij mij ook. Het klopte ook allemaal gewoon. We konden niet wachten totdat ik weer thuis was en we bij elkaar konden zijn. Hij had zelfs zijn vakantie gepland op het moment dat ik terug zou zijn. Hij stelde voor om in die weken een weekendje weg te gaan. Dat leek me echt een leuk plan, en hij had het een paar dagen later allemaal geregeld.

Toen ik na mijn vakantie weer naar hem toe ging, had ik een heel beeld voor me hoe we elkaar weer zouden meeten na een lange tijd. Maar toen ik uiteindelijk daar was, leek het net of ik niet eens op vakantie was geweest, en hem de dag daarvoor nog gezien had. Alsof we elkaar die tijd niet gemist hadden, terwijl dat wel zo was.
Die dag hadden we het zegmaar wel officieel gemaakt, dat we samen waren.

Afgelopen zondag kwam hij naar mij toe. Hij liep een beetje te zeuren over het warme weer en dat hij geen zin had om te reizen. Dus ik was al een beetje chagrijnig omdat hij maar door bleef gaan. Ik zeur nooit als ik richting hem ga.. Maarja, dat even terzijde. Ik kwam hem ophalen en ik was gewoon een beetje chagrijnig nog. Maar de hele dag was eigenlijk een beetje matig. Het gevoel was opeens zo anders. Ook toen we gingen slapen, hij draaide zich in een keer om, zonder iets te zeggen, en ging slapen. Ik heb toen nog een hele lang tijd naast hem wakker gelegen, nadenkend over wat er die dag nou eigenlijk gebeurd was. Ook de volgende ochtend, we werden wakker, gingen ontbijten en hij ging weg naar zijn ouders.
Ik ben altijd iemand die altijd denkt, dat zal wel overwaaien, ik was gewoon beetje chagrijnig, heb mijn week gewoon even niet. Dus ik had eigenlijk niks tegen hem gezegd erover.

Totdat ik vandaag mijn excuses had aangeboden omdat ik gister echt totaal niet lekker in mijn vel zat en weinig tegen hem zei. En toen kreeg ik het hele verhaal.
"Ik heb een beetje het gevoel dat de verliefdheid weg is. Maar had ook zo het gevoel dat dat bij jou ook het geval was"
"Had niet zo het gevoel dat we zo gek op elkaar waren"

Ik vertelde hem dat ik ook dat gevoel had, maar dat ik eigenlijk wel dacht dat het over zou waaien.
Maar hij is dus iemand die het blijkbaar opgeeft, als het eventjes tegenzit.
Het is een week geleden dat we het officieel hebben gemaakt. En ik heb zo'n dat dat hetgeen is geweest wat ons een beetje uit elkaar heeft gedreven?

Ik denk dat ik zelf ook een beetje in paniek was geraakt, toen ik eenmaal realiseerde dat ik weer bezet was.
Ik denk dat ik toen onbewust afstand heb genomen.

Maar ja, het is misschien wel beter zo, maar ik ben er wel kapot van. Ik heb mezelf echt heel erg gegeven, we zagen het allemaal zo erg zitten. En nu is het in 1 klap voorbij, alles is voor niks geweest.
Dan heb ik eindelijke een super leuke jongen, die geen vlieg kwaad zou doen, en dan is zelfs dit niks geworden.
Ik weet het allemaal niet meer.