Het gaat, zoals het gaat

Wat het is, geen idee, maar dat het er is, dat weet ik wel. Lusteloosheid. Er is niks meer wat ik nog wil doen. Lusteloos.

En als ik zak, dan hoeft 't allemaal niet meer. Niet dat het niet goed gaat hoor, geloof 't wel. Denk 't wel. Maar ik kan me er niet meer toe zetten te leren bijvoorbeeld. Om ook maar iets te doen. Het is alsof het me allemaal niets meer kan schelen. Maar dat zou raar zijn he.. Toch heerst dat gevoel.

Ik wil weg. Op vakantie. Lang, heel lang. Tot ik mezelf smeek om weer naar huis te gaan. Vakantie. Niks doen. Luieren. Geen verplichtingen. Helemaal niks.

Weten doe ik niet meer. Ik ben moe. Lusteloos. Ik ben het zat. Zo ontzettend zat. Al een hele tijd, maar het ging beter en juist nu, net nu, is blijkbaar de periode weer aangebroken dat ik weer naar beneden val. En ik laat me gewoon vallen, het doet me niet veel. Er veel aan doen kan ik niet, ik kan me er niet toe zetten.

1 lichtpuntje: met papa gaat 't tot nu toe goed. Hij reageert nog goed op de chemo, vandaag begint hij een beetje te klagen over dat hij zich raar voelt en hij ligt nu een tijdje op bed, maar het is er dinsdag in gegaan en elke dag dat 't (redelijk) goed gaat, is mooi meegenomen!

Wat als ik zak, dan is hij vast en zeker teleurgesteld. Er is geen ruimte meer voor teleurstelling en verdriet hier in huis. Dus moet ik slagen. Dit doet me wel wat, het wakkert een soort van licht zenuwtrekje aan in mijn buik, maar meer ook niet. Zodra ik een boek erbij pak, val ik letterlijk in slaap. Normaal zou ik me kapot lachen om dat idee, maar nu, nu niet. Ik weet namelijk niet of ik het wel kan zonder verder te leren. Dat weet je altijd achteraf pas he. En ik moet boven de 4 halen maar filosofie ging vandaag ook niet helemaal super, omdat ik vannacht erg slecht had geslapen en ik dus uitgeput was. Ik wist wel veel, maar heb 't geloof ik niet helemaal ordelijk en goed opgeschreven zoals normaal. Ik kan nog zakken. De kans is er, niet volop aanwezig, maar hij is er wel. Nog een paar rotdagen, beneden de 4 halen en hoppakkee, ik lig. Misschien is filosofie niet onder de 4 hoor. Misschien ook wel. Heb nog nooit onder de 4 gehaald, behalve voor wiskunde, maar ik zie het mezelf voor mn examen doen hoor. In iets verkloten ben ik best goed. Ach, niet zo aanstellen. Kop op.

Ja, laat ook maar, ik zie 't wel, hoe 't loopt. Heb ook geen fut om me daarover druk te maken. Ik sta op automatische piloot, ik zie 't wel.

Wat geweest is, is geweest. Wat komt, dat komt. Het gaat, zoals het gaat.
19 mei 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Damn
Damn, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende