Het is weer goed

Toen ik net naar beneden liep, zag ik dat er telefoon was geweest, van Wieb. Ik belde terug en hij zei me, dat het weer goed was. Hij klonk weer zoals hij meestal klinkt, lief en vriendelijk, en hij legde uit dat zijn houding van gisteravond en vanmorgen eigenlijk kwam door het belachelijke idee dat de maatschappij blijkbaar niet bereid is om een niet echt onoverkomelijk probleempje op te lossen.Dat hij het daardoor ook even niet had zien zitten. En dat is iets wat ik wel begrijp.Hetzelfde gevoel dat we soms hebben als we om een oplossing bidden:het is dan net of de hemel hermetisch dicht zit en of God jou je eigen boontjes maar laat doppen.Je gevoel zegt dan dat het geen zin heeft om iets te vragen; aan de maatschappij niet maar aan God ook niet. Wat die maatschappij betreft, die is inderdaad niet echt behulpzaam als het haar niet uitkomt. Met God is het een ander verhaal; Hij kan je langer laten wachten dan je leuk vind, maar uiteindelijk krijg je wel een antwoord, want Hij laat iemand die om hulp vraagt echt niet barsten.Een oplossing komt er wel, daar ben ik nu wel van overtuigd.Ook weet ik zeker dat die oplossing op het goede moment komt en zeker niet te laat.
Ik ben in elk geval heel blij dat het tussen Wieb en mij weer goed is, we hebben vrijwel nooit ruzie en als we het al hebben weet ik niet wat ik ermee aan moet. Hoe dan ook, het is weer goed en daar ben ik maar wat blij om!