het leven
huilend zit ik op mijn stoel.. vol frustratie en overmand door verdriet.. dat doe ik als ik alleen ben.. als niemand het ziet.. Kapot gaan van binnen verscholen achter een lach.. een kop vol met zorgen.. meer en meer elke dag.. dit is niet het beste.. wat er is beslist.. dat weet ik zeker .moeders instinct...onbetwist... het niet meer zien zitten.. maar er toch voor blijven gaan.. je vraagt je af, bij iedere val in het diepe .. hoelang ,hoevaak kan ik dat nog aan..10 stappen vooruit maar dan ineens 20 terug... het gaat me te snel.. dit is allemaal te vlug..het is niet goed hoe het nu zal gaan.. en ik heb me als moeder al bewezen...ik twijfel daar absoluut niet aan.. waarom kan ik ons leven niet leiden zoals ik dat wil..nee.. het wordt je gewoon egoistisch opgedrongen . voor mij een bittere pil..maar de strijdlust wordt alleen maar groter en ik kom der wel uit.. dat weet ik het Best.. maar geloof me.. wat mijn vlees en bloed betreft,, blijf ik véchten de rest van mijn leven.. tégen jou én de rest..
02 feb 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 feb 2010 vriendschap
- O 17 feb 2010 dicht bij jou
- O 17 feb 2010 Mijn gedachte
- O 17 feb 2010 liefde
- O 13 feb 2010 valentijn
- O 08 feb 2010 puzzelstukjes ( 1 )
- O 06 feb 2010 achter een masker
- O 06 feb 2010 hoeveel pijn
- O 06 feb 2010 zonder woorden
- O 06 feb 2010 waneer jou liefde....
- O 06 feb 2010 hou me vast.....
- O 04 feb 2010 iedere dag ( 1 )
- O 04 feb 2010 je vrienden die over je waken
- O 02 feb 2010 het leven
- O 01 feb 2010 haat en liefde