leven gaat niet alleen maar over rozengeur en maneschijn.
Het mijne tenminste niet... niet meer laat ik het zo zeggen.
Het word me eigenlijk allemaal net een beetje teveel.
Het liefste dan... jah... het spijt me...
Maar volgensmij hoor ik hier niet te zijn...
Maar ik probeer vol te houde, hoe moeilijk het ook is.
*~!~*...::LiFe GoeS oN::...*~!~*
Soms denk ik jammer genoeg, maar nu gaat het wel weer een beetje.
Net bij de training bijna helemaal ingestort. Ik kon het weer even niet aan.
Moet ik daar in mijn T-shirt gaan staan. En al die mensen kijken. Een vriendin van me mepte me tege me kop aan. Doe normaal riep ze. 'ALS JE DAT NOG 1 KEER DOET DAN BEN IK OOK WEG' mensen make zich te druk om me. Ze begrijpen me niet en ze weten niet wat er allemaal in me omgaat...
Net hebk een zakmes gejat, ik had het niet moete doen, want nou ga ik het gebruiken ook. Dat weet ik nou al van mezelf. Ik weet niet waarom ik het deed, waarschijnlijk omdat ik pist off was. Maar ik denk dat ik het wegleg in mijn beautycase, en der voorlopig nog niet uithaal. Als dat lukt. Oke, vanaaf zal ik het niet gebruiken. En dat andere keuken mes wat ik nog heb liggen ook niet. Ik zal het proberen, zet me eige ertoe.
Leven is alleen maar pijn en moeite. Ja... voor mij nu wel. Ik kan mijn eigen vriend niet zien, mijn school gaatb er aan onderdoor... Ik heb mijn tussenrapport binnengekregen... 4 diepe onvoldoendes. Ik blijf zitten dit jaar. Dat weet ik nu al. Alles is opt moment even klote. Echt alles dan ok. Die lerares waar ik mee praat, die kapt op school. Daar kan ik dus geen contact meer mee houden. Verdomme life sucks...
Kusjes kimmetje