Jullie hebben al een tijdje al niet meer van me gehoord..
ik weet zelf ook niet waarom, misschien omdat mijn hele leven al bijna 2 jaar stil staat.
1,5 jaar in de zomer kwamen we er achter dat mijn lieve moeder kanker had.
Ze heeft zo hard gevochten maar die klote ziekte heeft van mijn lieve sterke moeder gewonnen
Ze zou oud en nieuw volgends de dokter niet halen maar dat heeft ze gelukkig al weer overwonnen.
ze is zo sterke en blijft zo hard vechten nog
Ze krijgt wel veel last van uitzaaiigen nu, in haar rug heeft ze veel pijn ineens en slikken gaat weer iets minder.
En de hoofdoorzaak haar lever is natuurlijk erg pijnlijk.
Verder is er erg emotioneel, ik heb een "toespraak" gemaakt voor haar crematie dienst, want ze wou dit graag nog lezen. Ook is haar rouwbrief en zijn de advertenties klaar. Echt raar allemaal en zo onwerkelijk.
Veel van mijn dagen voel ik mij leeg en gevoelloos. Ik weet niet wat ik voel.
En natuurlijk heeft mijn zoon het er ook erg moeilijk mee, maar hij praat er veel over en uit zich goed. Dus hij kan er nu over praten zonder in tranen uit te barsten en dat is goed.
Het liefste wil i hard weg rennen en gillen en wil dat dit een nachtmerrie is. Ik wil niet zonder mijn lieve moeder.
3.4 maand geleden met onze trouwerij was ze zo fit
ze heeft zo hard gevochten.
en over een jaar is ze er gewoon niet meer
misschien al over een maand al niet meer