Het perfecte moment

In een flashback voel ik haar vingers onder mijn shirt tintelen. Haar huid onder mijn handen die van boven naar beneden glijden over haar rug. Ik voel de spanning door haar heen gaan als ik haar aanraak en elke keer komt ze een stukje dichterbij. Het wordt warmer van haar lichaam tegen het mijne en de steeds groter wordende opwinding. Aan haar warme adem voel ik dat haar gezicht niet meer dan een centimeter van het mijne verwijderd is. Met mijn linkerhand houd ik haar heup vast en druk die tegen mijn bekken aan. Ze schokt en dan voel ik eindelijk de lippen waar ik al de hele avond op wacht. Ze zijn perfect, precies zoals ik me herinner en even vergeet ik dat we niet alleen zijn. Met tegenzin maar zonder geluid beëindig ik de kus, uit angst dat de anderen het kunnen horen, maar ze probeert het nog een keer. Met mijn vrije hand duw ik haar gezicht voorzichtig naar achteren. Ze stribbelt tegen en ik vind het stiekem leuk dat ik hiervoor heb kunnen zorgen met simpele aanraking. Ik hoor een zucht van teleurstelling en een gevoel van schuld en spijt kruipt omhoog. Dit was het perfecte moment en ik heb het voorbij laten gaan.