Heul oud

Toen ik 21 was, huilde ik omdat ik bijna 22 werd en ik dit stokoud vond. Nu ben ik negen-en-dertig. 3-9. Kortom, ancient. Doodbang was ik ervoor. Nu vind ik het gewoon prima. Mooi zelfs, en fijn. Best een kadootje, die gewaarwording.

Wat ik me nooooooit kon voorstellen was dat ik:

- zonder daten en relaties en dramatische verliefdheid zou kunnen
-niet meer uiterlijk obsessed zou zijn (was taboe, maar waar)
-ik elk jaar erbij een geweldigheid zou vinden


Ja..en toch voel ik me nog onvolwassen, meer nog dan 5 jaar geleden, maar op een prima manier.

Ik kijk nog steeds kinderfilms en heb het beste excuus - een 5jarige zoon die gewoon van Frozen houdt. Te perfect.

Of er ook kutdingen zijn aan ancientness?

Sowieso. Mensen gaan het hebben over de overgang, en dat vind ik eng. Ik hoor horror-verhalen & I know it's coming.

Toenemende fysieke kwetsbaarheid *shivers*

Da was 't wel. Valt mee.