Hij was er.
Ja dat was hij. Net op het moment dat al mijn hoop en ook maar mijn gedachtes eraan waren verdwenen. Het deed me niets, maar dan ook totaal niets. Iedere week heb ik me 's avonds iets mooier gemaakt dan ik normaal doe. Iedere week heb ik mijn ogen niet van de deur af kunnen houden. Iedere week, behalve deze. Het is over en het laat me koud. Ik was blij dat hij er was, zodat ik dit zou voelen. de dromen zijn al lang geleden gestopt en ik heb geen hoop of verlangen meer dat ze terugkomen. Het was geen verliefdheid, het was verlangen en niets meer. Verlangen naar iets dat ik liever niet dan wel had. Zo kwam het me ook toen voor, maar toen schepte ik er geluk uit. Nu niet meer. Wie weet dat we nog gaan praten. Wie weet gaat er nog iets branden daarbinnen, maar nooit meer zo fel dan voorheen. Hij was er, maar ik was er niet meer.
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende