Hoe gaat het?

Ja hoe gaat het? Geen idee eigenlijk. Voel mij wat verdoofd. Niet tot vreugde maar ook niet tot verdriet instaat ofzo. Al kan ik makkelijker bij het gevoel van verdriet dan van vreugde komen. Ik heb nergens zin in. Vind het fijn dat de kids straks vakantie hebben, dan moet ik iig niet opstaan. Voel mij iedere ochtend moe terwijl ik toch iedere keer weer moeizaam in slaap val. De aanwezigheid van de kinderen zal mij hopelijk goed doen. Dit weekend ook jarig.. ook totaal geen zin in.

Schoonmoeder heeft niet kleincellige longkanker (adenocarcinoom). De behandeling is nog niet duidelijk daarvoor moeten oa de eiwitten van de tumor verder voor onderzocht worden om te weten welke het beste is. Chemo bestraling immunologie of combi van dit.
Vrijdag krijgt ze haar eerste bestralingen tegen de tumoren in haar hoofd. Haar zus zal met haar mee. Ik hoop maar dat ze er niet erg ziek van gaat worden. Merk toch wel dat ze nu al beperkt is in haar bewegingsvrijheid. Ze is het vertrouwen in haar lijf behoorlijk kwijt. Logisch toch als deze je zo in de steek laat. We zijn bezig met een alarmknop.

Door dit alles komen onze vakantie plannen ook in gevaar. We zijn nu al zo lang niet weg geweest. We hebben het nodig. Vooral de kids. Dus weekje camping geboekt hier nog geen half uur vandaan. Ik in een tent zonder water en sanitair.. pff ik hoop dat het iig wat gunstig weer is. Voor de kinderen zou er veel te doen moeten zijn en ze wilden graag eens kamperen. Vind het spannend. Mijn wederhelft zal gewoon werken. Benieuwd hoe we ons redden met ons drietjes. Ik die het liefst vertrek naar palmbomen zal het nu moeten doen in een tentje op een camping die bijna in mijn achtertuin staat. The things you do for love.