net terug van et ziekenhuis..
na 3 maanden van die k*t onderzoeken weten ze eindelijk zeker dat ik reumatoide artritis heb oftewel reuma...
en ik ben drager van een ziekte die ik al eerder heb gehad (streptocokken of hoe je dat ook mag schrijven) dat heb ik gehad toen ik 4 was had ik een abses in mijn keel zo groot als een tennisbal..
blijkbaar hebben ze toen niet alles weg gehaald want ik maak een enorme hoeveelheid antistoffen met een meting hoort het 300 te zijn en nu is het bij mij boven de 600.. maar ik heb geen enkel iets wat erop wijst dat ik die ziekte heb..
pff lekkervaag weer...
ik vraag me wel eens af waarom kan ik nou nooit eens normaal zijn waarom ben ik nou altijd ziek...
ik heb dan dat reuma
ik ben drager van een ziekte
mijn schildklier werkt te langzaam
ik maak zelf geen vitamine b12 meer aan
heb bloedarmoede..
en kanker is erfelijk in onze familie dus als ik positief test over 2 jaar dan heb ik ook nog een 80 % kans op borstkanker...
en verder ben ik ook nog eens behoorlijk depressief van al het gedoe
ik zit nu al 3,5 maand thuis ik ga niet naar school en ik werk niet ik word er gewoon helemaal gek van
en ik weet echt niet meer wat ik inde toekomst moet gaan doen of wat er nog komt...
de reuma is nog inde begin fase bij mij en ik heb nu al heel veel pijn..
wat dan als ik niet meer in de begin fase zit...
ik kan nooit meer doen wat een normaal persoon van 18 doet...
en das klote...
daar moet ik op de een of andere manier mee leren leven maar ik denk niet dat ik dat kan..