Hopeloos verliefd

Wauw, daar stond je dan, aan de kant van het openluchtzwembad. Je mooie donkere ogen glinsterden in het zonlicht, je prachtige rode haren wapperden in de wind. Wauw, wat ben jij mooi!

Samen met een andere meid sprong je in het zwembad. Ik had alleen maar aandacht voor jou. Je ging baantjes trekken, net als ik deed. Stiekem aan het eind van iedere baan keek ik om naar jou. Soms betrapte je me dat ik naar je keek. Soms keek ik beschaamd weg, soms bleef ik kijken, om je toch een beetje te laten merken dat ik dat wel degelijk deed. Misschien maak ik geen kans bij jou, maar niet geschoten is altijd mis. Ik wil niet als een stalker op je over komen, dus probeer ik je op den duur een beetje te vermijden. Vermijden, door aan de andere kant van het zwembad te gaan zwemmen. Het zwembad was niet heel groot, gelukkig, want dan kon ik nog naar je blijven kijken. Je lichaam werkt als een magneet voor mijn ogen, ik kan ze niet van je afhouden.
Later komt mijn broertje er ook bij, met zijn vriendinnetje. We gingen duikringen opduiken van de bodem. Leuk, ik kwam aan de andere kant van het zwembad uit, waar jij zwom. Ik ging aan de kant hangen en je kwam nu heel dichtbij. Ook jij ging aan de kant hangen, met je rug naar de kant. Je keek me eventjes aan en toen weer terug naar de dame waarmee jij samen hier was gekomen. Geen idee of het je zus, nicht of een vriendin is.
Wauw, zelfs je rug is mooi. Een mooi licht bruin kleurtje met een leuke zwarte bikini. Over je schouders vallen je prachtige rode haren waar ik definitely voor ben gevallen. Wat ben jij mooi.
Je zwemt weer weg van de kant. Mijn broertje en zijn vriendinnetje zijn ondertussen weer vertrokken. Zelf ga ik toch weer een paar baantjes vlinderslag en borstcrawl om warm te worden. Ja, ik kan best goed zwemmen, al zeg ik het zelf. Nederlandse JeugdKampioenschappen, Provinciaal kampioen, het staat op de lijst.. Misschien heb ik met die 4 banen ook wel een beetje je aandacht getrokken..
Helaas vertrek jij nu ook uit het zwembad. Je loopt naar de ligweide waar je handdoek ligt. Toen ik zag dat je vlak bij mijn handdoek lag (en die van m'n ouders + broertje & aanhang), maakte ik toch even een vreugdesprongetje (: Even later ging ik ook naar mijn handdoek. Ik liep langs je heen. Wauw, wat een lichaam! Vanaf mijn handdoek kon ik jou zien liggen, wat heb ik daarvan genoten!
Later in de middag ging je met je zus, nicht etc.. naar de snackbar om wat te eten. Met als smoes voor mijn ouders dat ik een splinter had en even een pincet ging halen bij de receptie, ben ik naar de receptie gelopen en gevraagd om een stukje papier en een pen om 'even iets voor iemand op te schrijven':

"Hoop dat je er iets mee doet.. 06********, de zwemmer"

OMG, wat hopeloos.. Teruggelopen naar mijn handdoek, met het briefje in mijn zwembroek, zeggen mijn ouders dat we over een poosje vertrekken. Jij komt weer terug bij je handdoek. Ik heb weer uitzicht (:

Toen was het moment daar, we pakten de spullen in en gingen weg. We liepen langs jou heen. Toen we bijna bij de uitgang waren zei ik tegen mijn ouders dat ik nog een oude bekende van de basisschool zag en dat zij wel even door mochten lopen en dat ik nog even hoi ging zeggen.
Toen was ik pas echt zenuwachtig. Ik liep naar je toe, vol onzekerheid. Jullie waren aan het kletsen. Ik vroeg of ik even mocht storen. Je keek me aan met je supermooie ogen. Je hebt sproetjes in je gezicht en je rode haren zijn van dichtbij nog mooier! Vol onzekerheid en enorm zenuwachtig zei ik tegen jou, "ik hoop dat het niet verkeerd overkomt en ik hoop dat je er wat mee doet, deze is voor jou" en gaf je het briefje met mijn telefoonnummer. "Sorry dat het zo snel moet, maar we moeten weg" en ik liep weer naar m'n ouders. Vol hoop, dat ik misschien wel wat van jou zou horen.

Eenmaal thuis besef ik dat ik het helemaal verkeerd heb aangepakt. Ik ben de man, moet de eerste stap zetten. Ik had om jouw nummer moeten vragen, je al veel eerder moeten aanspreken (wat ik niet durfde, de schijterd..), ik had het anders moeten doen, anders moeten schrijven, ik had gewoon een gesprek met je moeten aangaan! Nu maak ik geen schijn van kans bij jou, voor mijn gevoel. Bah, al die spanning maakt me zo onzeker over mezelf.. Ik heb het helemaal verkeerd aangepakt.. Vanuit de wolken beland ik in de diepste zee terwijl ik dit schrijf..

Nu 's avonds heb ik nog steeds niets van je gehoord. Mijn kans is weg.. Ik hoop dat je in de buurt woont, maar denk dat je op de camping staat naast het zwembad. In dat geval is de kans wel groter dat je morgen ook in het zwembad bent, dat is een voordeel. Ja, dat ga ik doen. Morgen ga ik weer naar het zwembad, hopend dat jij er ook bent! Want dan stap ik wel op je af. Denk ik. Als mijn onzekerheid me niet wéér tegenhoudt..

Lieve ... , ik weet je naam niet eens! Geef me alsjeblieft een kans. Laat alsjeblieft iets van je horen. Ik ben niet gelovig maar nu zowat in staat om naar de hemel te smeken dat je er morgen bent $: Geef me alsjeblieft die ene kans!

Pff, wat ben ik hopeloos!!

"I just met you,
and this is crazy,
but here's my number,
so call/text/whatsapp me maybe"

Liefs